Τα χρώματα είναι δυνατά κίτρινα, πράσινα, μοβ, το ποτό είναι «τυφώνας», τα φαγητά καυτερά, οι μιγάδες κουκλάρες και ο δρόμος μια απέραντη πίστα που αλωνίζουν τα μπλουζ. Ο παράδεισος έχει ρεπό, στο πόδι του δουλεύει η Νέα Ορλεάνη...
Στο δρόμο...
Μήπως είστε...τρομοκράτης, προαγωγός, έμπορος όπλων ή ναρκωτικών, φοροφυγάς, ληστής τραπεζών ή νεοναζί και ο σκοπός του ταξιδιού σας στην Αμερική είναι να επιδοθείτε σ' ένα από τα παραπάνω «επαγγέλματα»; Αν είστε τόσο έξυπνοι όσο οι εμπνευστές των παραπάνω ερωτήσεων του εντύπου που θα συμπληρώσετε στην αμερικανική πρεσβεία και απαντήσετε σε κάποια-ες από τις ερωτήσεις καταφατικά, όχι μόνο δεν θα πάρετε την πολυπόθητη βίζα για τη Γη της Επαγγελίας, αλλά θα χάσετε και τα 95 ευρώ περίπου που έχει ήδη κοστίσει το χαρτομάνι. Τελικά, αφού δεν μου ξέφυγε κανένα "Mogadishu", τρεις μέρες μετά, βρέθηκα στο αεροπλάνο...
Ξεκινώντας στις 07.00 π.μ., μετά από δεκαοκτώ ώρες ταξίδι μέσω Φρανκφούρτης και Σινσινάτι, πατάω τα πόδια μου στο αεροδρόμιο της Ν. Ορλεάνης την ίδια μέρα...στις 17.00 μ.μ., αλλάζω την ώρα στο ρολόι μου και προσπαθώ να συνέλθω από βλακώδεις ερωτήσεις του τύπου: «Μήπως σας έδωσε κάποιος να μεταφέρετε ένα πακέτο του οποίου το περιεχόμενο δε γνωρίζετε;». Και μη χειρότερα!
Πριν αρχίσουμε το οδοιπορικό στην τόσο ξεχωριστή αυτή πόλη, να πω ότι για καλή μου τύχη την επισκέφτηκα πριν τις καταστροφές που προκάλεσε ο τυφώνας "Κατρίνα".
Νέα Ορλεάνη
Ξαφνικά χρώματα, πολλά χρώματα, χαρούμενες φάτσες και zydeco μουσική που ξεχύνεται από τα ηχεία του αεροδρομίου με ένταση. Χαμογελάω γεμάτος ικανοποίηση γιατί ήρθα στο σωστό μέρος και βγαίνω στο δρόμο.
Η Ν. Ορλεάνη κατοικείται από επτακόσιες χιλιάδες περίπου (τις μέρες του καρναβαλιού διπλασιάζονται), από τους οποίους οι λευκοί είναι το ένα τρίτο. Από τους πρώτους εποίκους της πολιτείας Λουϊζιάνα, ήταν οι "Cajun", εξόριστοι γαλλικής καταγωγής από τον Καναδά και τη Νέα Σκωτία στα μέσα του 17ου αιώνα. Η λέξη "Cajun" σήμερα, εκτός από τη διάλεκτο με τη γαλλική προφορά, σημαίνει ακόμη τις συνήθειες, το ρυθμό και τον τρόπο ζωής στο French Quarter (Vieux Carre), που είναι η καρδιά της πόλης.
Πανέμορφα ξύλινα διώροφα σπίτια σε κερδίζουν αμέσως με την αρχιτεκτονική τους και τα ζωντανά χρώματα, κυρίως το μοβ, το κίτρινο και το πράσινο, τα εθνικά χρώματα της πολιτείας.
Μπάντες και σόλο μουσικοί παίζουν στις γωνιές των δρόμων, μαύροι πιτσιρικάδες επιδεικνύουν τις ακροβατικές και χορευτικές τους ικανότητες, όλοι είναι χαρούμενοι και απλοί λες και ο χρόνος έχει σταματήσει στη θρυλική Bourbon Street (Rue Bourbon γαλιστί), με τα εκατοντάδες μπαρ και στριπτιζάδικα, τις όμορφες γυμνόστηθες, το διαρκές happening και το άφθονο αλκοόλ. Πρώτη γεύση το hurricane (τυφώνας), ένα κοκτέιλ με ρούμι και χυμούς φρούτων που σερβίρεται πολύ παγωμένο σ' ένα τεράστιο πολύχρωμο ποτήρι που μοιάζει με δοκιμαστικό σωλήνα (φωτό επάνω), οι πρώτες γουλιές του οποίου, επικροτούν αβίαστα την επιλογή σου. Καλώς ήρθαμε λοιπόν στη Νοο Awlins, όπως λένε την πόλη τους οι ντόπιοι...
Mardi Gras
Οι δύο εβδομάδες της απόδρασής μου στην πρωτεύουσα της Λουϊζιάνα, (της πρώτης τουλάχιστον), δεν θα μπορούσαν να ήταν άλλες από τις δύο τελευταίες του Φεβρουαρίου, της κορύφωσης του καρναβαλιού δηλαδή, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το αντίστοιχο του Ρίο.
Το Mardi Gras είναι ένας συνδυασμός θρησκευτικών παραδόσεων και εορτασμών αφιερωμένων στο καλωσόρισμα της άνοιξης. Είναι η αντίστοιχη Τσικνοπέμπτη, ημέρα απόλαυσης φαγητού και έντονης διασκέδασης που σηματοδοτεί την τελευταία μέρα που μπορεί να φάει κάποιος κρέας πρίν την Σαρακοστή και σημαίνει Λιπαρή (χοντρή) Τρίτη, μία ημέρα πριν από την Ash Wednesday.
Η παράδοση του «Mardi Gras» ξεκίνησε την "Fat Tuesday" του 1829 όταν μια ομάδα νεαρών, επηρεασμένοι από την πρόσφατη επίσκεψή τους στο Παρίσι, ντύθηκαν με κουστούμια και μάσκες και παρήλασαν μέσα από τα στενά σοκάκια της Γαλλικής Συνοικίας της Νέας Ορλεάνης. Στην ομάδα αυτή ενώθηκαν και άλλοι άντρες μέχρι που απέσπασαν την προσοχή των γυναικών της πόλης, που έσκυψαν από τα μπαλκόνια τους και πετούσαν σοκολάτες και έστελναν φιλιά σε αυτούς. Η παράδοση συνεχίζεται και μέρος της διασκέδασης είναι η συλλογή πολύχρωμων χαντρών που πετιούνται από τους παρελαύνοντες και τους αναβάτες των αρμάτων...
Η Νέα Ορλεάνη, είναι χωρίς υπερβολή η πόλη των φεστιβάλς. Φυσικά το Mardi Gras τον Φεβρουάριο είναι το κυριότερο του έτους. Ακολουθείται από το Φεστιβάλ Αστακών το Μάρτιο, το Φεστιβάλ Κληρονομιάς Τζαζ τον Απρίλιο και το φεστιβάλ Γαλλικών Συνοικιών τον Μάιο. Οι επισκέπτες της γενέτειρας του μεγάλου τρομπετίστα Louis Armstrong, μπορούν να απολαύσουν τον Ιούλιο το φεστιβάλ Satchmo (συντόμευση του όρου Satchelmouth, που περιγράφει την έκφραση του προσώπου του κατά τη διάρκεια του παιξίματος της τρομπέτας). Τον Αύγουστο ακολουθούν τα φεστιβάλ Ντομάτας και Γατόψαρων, των Κήπων τον Σεπτέμβριο, των Χριστουγέννων με τα πολύχρωμα πυροτεχνήματα και τις παρελάσεις...
Γεύσεις
Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε έστω και για τρίτο πιάτο τη γευστική σούπα gumbo με την καυτερή σάλτσα, μία μίξη από γαρίδες, καβούρια, στρείδια, μύδια, ψάρια και...κοτόπουλο (ω ναι, μαζί με τα θαλασσινά), για την οποία όλοι λένε πως η γιαγιά τους...κάνει την καλύτερη. Ενα απο τα πιάτα που θα γευτείτε οπωσδήποτε, είναι το παραδοσιακό jambalaya (ομώνυμο επίσης τραγούδι του Hank Williams Jr.), που αποτελείται από σπυρωτό καυτερό ρύζι, διάφορα θαλασσινά και κρεατικά κομμένα σε μικρά κομμάτια.
Όλα τα παραπάνω τα ανακάλυψα κάνοντας το τραπέζι σε μια εικοσάχρονη γλυκύτατη μιγαδούλα, η οποία με πλησίασε στο δρόμο και μου πρότεινε να "κοιμηθούμε" μαζί, αφού πρώτα της προσφέρω μια βραδινή έξοδο σε μερικά από τα καλά μαγαζιά της πόλης...Ενας ζωντανός τουριστικός οδηγός δηλαδή και απίστευτα φιλικός προς τον χρήστη...
...Η συνέχεια του οδοιπορικού στην πόλη που ποτέ δεν κοιμάται εδώ:
http://mogadishu.capitalblogs.gr/sho...20012&blid=318...με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, videos και μουσική
από το blog...
Απουσία ψάλτου...vix
http://mogadishu.capitalblogs.gr
Εμφάνιση μηνυμάτων