1
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η «εντατική» μου
« στις: 23/06/10, 09:32 »
Υπέροχο!!!
Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
Πιάσε με απ’ το χέρι και περπάτησέ με
μοναχά δυο βήματα μέχρι τη γραμμή.
Κράτα με σφιχτά, έλα και ζέστανέ με
κρύο ο ουρανός μας ποτέ μην αισθανθεί.
Μικρή μου εικόνα, ζωή μικρή μου,
φωτογραφία από παλιά
για πες μου τώρα ποιος ο θεός σου
που θα σου δώσει ξανά μιλιά.
Φτάσαμε, κοίτα, να τη η γραμμή μας!
Για δες τι σύντομη που είν' αν αγαπάς.
Όταν περάσεις, πεθαίνει η ζωή μας.
Και μέσα από εικόνες πάλι την αναζητάς.
Μικρή μου εικόνα, ζωή μικρή μου,
φωτογραφία από παλιά
για πες μου τώρα ποιος ο θεός σου
που θα σου δώσει ξανά μιλιά.
Πέρασα κι όμως ούτε που μ’ είδες
θα φταίει ο χρόνος και το γυαλί
που σε φυλάκισαν σ’ άδειες κορνίζες
όταν ακόμη ήσουν παιδί.
φιλοι μου ευχαριστω για τα λογια σας...Έλειπες; Καλώς τον πίσω λοιπόν !!!
αν και μεταξυ μας θα περιμενα ενα "καλως τον πισω" απο τους παλιοτερους...
οπως και να χει...
Zeromancer οσον αφορα το πιανο, προτιμω να χρησιμοποιω το S80 ( stage piano με ημιβαρυκεντρισμενα πληκτρα ) ως midi keyboard για να εχω το σωστο feeling ( αν και το καταραμενο belarus ειναι πιο βαρυ απο το Yamaha ).Και μενα μου αρέσει Free!!
Εαν δουλεψες με samples, τοτε ο ηχος σου μπορει να γινει πολυ καλυτερος!
Σκιαχτρο, ευχαριστω πολυ που ακουσες το κομματι και μοιραστηκες αυτο το ταξιδι με τη μελωδια.
Ο Νοέμβρης
Οι Νοέμβρηδες...
Νοέμβρηδες μαζεμένοι. Στοιβαγμένοι όμορφα. Σε μέρες υποτιθέμενα χειμωνιάτικες, παγερές. Άλλοτε κεντημένοι και άλλοτε ρακένδυτοι. Στοιχισμένοι και ατάκτως ριγμένοι. Έρημοι και τρωτοί. Φθαρμένοι και καινούριοι.
Σαν κάποτε μετρούσαμε τους μήνες και μετά τους ταξινομούσαμε σε ομάδες αναλόγως τη ματιά μας.και καταλήγαμε πάντα στα ίδια συμπεράσματα. Ένα όμως πόρισμα ήταν αυτό που υπερίσχυε όλων.
Οι Νοέμβρηδες ήταν πάντα τόσο ορατοί, γυμνοί, ξυπόλυτοι, εκτεθειμένοι. Πότε σε συννεφιασμένες μέρες, πότε στα χλωμά αστικά φώτα και καμιά φορά και στα θαμπά αχνοφεγγίσματα των διαφόρων τόπων που επισκεπτόμασταν.
Νοέμβρηδες μικροί, μεγάλοι… Στο επόμενο φανάρι θα δούμε κάποιους και μέχρι να φτάσουμε στο επόμενο θα τους έχουμε κιόλας λησμονήσει. Θα έχει μείνει μόνο το κατακάθι στην κούπα, στάχτες και γόπες στο τασάκι, μια ακόμα σελίδα μελανογραμμένη και τόσες ακόμα μέρες που περιμένουν να γίνουν διαφορετικές.
Και πάντα το Νοέμβριο.