Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Μηνύματα - Παναγιωτης Ν

Σελίδες: [1]
2
Καλησπερα σας  εχω ξεκινήσει να γραφω στοιχους απο τα δεκα μου και ειμαι εικοσι ετων , θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας ενα κομματι μου και θα ηθελα πολυ να ακουσω την γνωμη σας αν ειναι εφικτο Οι στοιχοι μιλανε για ενα παραμυθι που συσχετιζετε με την καρδια που μπορει να εχει συμβει στον καθενα,συγνωμη για την φλυαρια παμε  :P


Ολα αρχισαν απο τοτε που ανοιξα τα ματια
οταν η καρδια μου δεν ειχε χιλιαδες κομματια
Οταν δεν ειχα καταπιει του ερωτα το χαπι,
Κι αν με ρωτουσαν δεν ηξερα τι θα πει αγαπη.
Μα τωρα το σωμα αυτο μεσα στο χωμα λιωνει
πηρε και την καρδια μαζι κι αρχισε να κρυωνει.
Ομως περιφανευομαι για την δικη μου την καρδια
ξερεις γιατι ? γιατι ειναι η πιο ομορφη ρε τελικα...
Οταν νιωθω ωραια παντα δυνατα χτυπαει
μα οταν την πληγωνουνε σιωπαινει δεν μιλαει,
γιαυτο βαρεθηκα να ακουω την σιωπη της
θα την πεταξω μακρια και ας νιαζομαι για την ζωη της
και βαδισα πανω απο θαλασσες και κτηματα,
εγκατελειψα την καρδια μου βαθια στα κυμματα,
να κανει παρεα με την μοναξια μου ,
γιατι δεν εγιναν ποτε αληθινα τα ονειρα μου,
ΡΕΦΡΑΙΝ
Σε ποιον να πεις τον πονο σου σε ποιον τα βασανα σου ,
τωρα πια που εισαι νεκρος κλαιει και η καρδια σου,
την καρδια σου πρεπει να σκεφτεις που θα την δωσεις
γιατι μπορει να σκοτωθεις μα και να σκοτωσεις,
Κανε θεε μου να ναι καλα εκει που΄ναι πανω,
γιατι εδω στο σωμα μου πονουσε παραπανω,
και δεν θ'αργησει ο καιρος για να συναντηθουμε
Υπομονη καρδουλα μου και παλι θα βρεθουμε,
2ο κουπλε
Ετσι οπως περναγα απο βουνα και αγγελουδια,
ετσι οπως τραγουδαγα σε ομορφα λουλουδια ,
παρατηρησα οπως καθομουν σ'ενα κηπο
Οτι δεν ακουσα ξανα της καρδιας μου τον χτυπο.
Οχ τι εκανα στην θαλασσα την ειχα πεταξει,
λες αν παω τωρα εκει να χει βουλιαξει?
Ετσι ξεκινησα να κανω τα πρωτα μου βηματα
Διχως να'χω καρδια Διχως αισθηματα...
Πρεπει να παω στην θαλασσα να την παρω,
για τουτη την καρδια την ζωη μου θα ρισκαρω,
Ετσι οπως εφτασα απο μακρυα την αντικριζω,
και στο αυτι της σιγα της ψυθιριζω,
Λαθος εκανα συγνωμη γυρνα σε μενα πισω,
Δεν ειμαι θεος μου λεει ξερεις να σε συνχωρησω.
Τωρα που με΄χεις πεταξει και ειμαι στον βυθο.
Δεν μπορω να κολυμπησω αντιο Σ'αγαπω......
ΡΕΦΡΑΙΝ.....

Ελπιζω να μην σας κουρασα και να  σας αγγιξε οσο και μενα...και αν γινετε θα ηθελα να ακουσω την γνωμη σας.Να στε καλα!!

Σελίδες: [1]