Μηνύματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ενας θανατος....μικρος

« στις: 09/12/12, 20:06 »

 
Ένας θάνατος μικρός ζει μες στο κορμί μας
κάποιοι το’ πάνε πληγή φόβο στην καρδιά
Μες στα ξενυχτάδικα πίνει την .ζωή μας
και πιωμένος κρύβεται μέσα μας ξανά
 
 
 
Ρεφρέν
 
Θάνατος μικρός
όλη η ζωή
το’πε ο Τσιτσανης με μια Κυριακή
Ξύδι και χολή στάζει το φιλί
κι ο παλιός Ιούδας πάλι ξαναζεί
 
 
Ένας θάνατος μικρός σαν μωρό κοιμάται
μην μου το ξυπνήσετε είναι πια αργά
Και στα νύχια  περπατώ ..να ‘ρθω .όπου και να ’σαι
για να ξαναβάπτιστω.σε γλυκά ποτά

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΤΕΘΛΑΣΜΕΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

« στις: 05/12/12, 14:30 »

oxi.....δεν μελοποιηθηκε ακομα

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Αι…Γιώργης…στα…σαράντα..

« στις: 05/12/12, 14:23 »

Αι…Γιώργης…στα…σαράντα..
 
 
Με ξύλινο σπαθί παλεύω από παιδί
μια χάρτινη καρδιά στου κόσμου την βροχή
Αι Γιώργης στα σαράντα κοιτάζω το θεριό
τα δόντια του να δείχνει και γω να πολεμώ
 
 
Τεντώνει το σχοινί μπορεί και να κοπεί
μα όσο το τραβώ γεννιέται η ζωή
Κι αν δεις να κρατηθώ ακόμα μια μέρα
θα είναι ένα θαύμα στου χρόνου την φοβέρα
 
 
Μαθαίνει η ψυχή με ψέματα να ζει
αφού καμιά αλήθεια δεν μοιάζει αληθινή
Μονάχα με τα μάτια μπορείς να προδωθείς
όταν το δάκρυ πέφτει στην άκρη της πληγής
 

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΑ….ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΑ..!

« στις: 04/12/12, 18:28 »

ΤΑ….ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΑ..!!!
 
 
Σκουριασμένα κλειδιά στο επάνω το ράφι
κάποιες πόρτες ανοίγαν που ναι τώρα κλειστές
Μας τραβούσε η ζωή μα μας κράταγε κάτι
που γεμίζει μ ’αλάτι τις παλιές μας πληγές
 
 
Σκουριασμένα φιλιά στο χαρτί φυλαγμένα
στα στειλα το Σάββατο δεν τα πήρες μου λες
Θα βρεθούμε μια μέρα σαν κλαριά τσακισμένα
που τα σέρνει αγέρας κι οι μεγάλες βροχές
 
 
Σκουριασμένα φλουριά στον λαιμό κρεμασμένα
Σαν κυρα περιμένεις στον χορό της γιορτής
Κι εγώ πάλι αργώ και φορώ τα θλιμμένα
Τα μεγάλα τα μάτια στ ’όνομα μιας τιμής.
 

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΕΘΛΑΣΜΕΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

« στις: 04/12/12, 18:25 »

ΤΕΘΛΑΣΜΕΝΗ. .ΓΡΑΜΜΗ..
Τεθλασμένη γραμμή η δική μου .ζωή
σ ’ένα κόσμο που πρέπει μια ευθεία να βλέπει
Περπατώ για να δω την μεγάλη  στροφή
κάτι κρύβει που πρέπει η καρδιά να αντέχει
Ξεχασμένη ροκιά  τραγουδώ δυνατά
και με λένε  τρελό και θαμμένο στο χθες
Πάλι πέτρες πετώ και ταράζω  νερά
Μια θάλασσα  θέλω με φουρτούνες πολλές
Τεθλασμένη γραμμή η δική μου ζωή
ούτε χάρακα θέλω ούτε να μπω στο τρένο
Θα με εδώ απειλή να ρωτάτε γιατί
Τι δεν πήγε καλά κι έχω σπάσει το φρένο