Αρχικά να σημειώσω οτι δεν έχω συνελθει ακόμα από το σοκ.Μακράν η καλύτερη συναυλία που έχω πάει.Μιλάμε για εμπειρία ζωής.Ο Ozzy όχι απλά δεν βγήκε με μπουκάλες,πατερίτσες ή αναπηρικό καροτσάκι αλλά σίγουρα την ενέργεια του και την επαφή του με τον κόσμο πρέπει να την ζηλεύουν όλοι οι εν ενεργεία performers.Χαλάλι η κούραση,η ταλαιπωρία και το οτιδήποτε άλλο.Ήταν μια συναυλία γεμάτη έντονα συναισθήματα η οποία πιστεύω ήταν για όλα τα μουσικά γούστα και για όλες τις ηλικίες έστω και καθαρά από άποψη εμπειρίας.Δεν βλέπεις κάθε μέρα τέτοια πράγματα.
Μερικά από τα χτυπητά σημεία της συναυλίας ήταν αν και έχουν ειπωθεί λίγο-πολύ: i)Η αποκάλυψη των οπισθίων του Ozzy

ii)Το πονηρό και λιιιίγο ειρωνικό χαμογελάκι του όταν φώναζε "You are my number one" (λέτε να ήταν καρφί για την eurovision ή τυχαίο?

) iii)O πανικός και το ξύλο στο paranoid iv)Οι χιλιάδες αναμμένοι αναπτήρες στο Black Sabbath(πότε ξαναέγινε αυτό σε τόσο μεγάλη έκταση?Μιλάμε για πραγματική ανατριχίλα) v)Η απίστευτη φωνή του Ozzy να ουρλιάζει Let's go f***ing crazyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy με απόλυτο αντίκτυπο στο κοινό εννοείται,το οποίο απέδειξε για άλλη μια φορά την δυναμικότητα του και vi)Η στιγμή που προσκύνησε το ελληνικό κοινό.

Επίσης δεν θυμάμαι άλλη φορά στα χρονικά να ακούω φαλτσαρίσματα και να με φτιάχνουν όπως αυτά του Ozzy στο τελευταίο κομμάτι που απλά δεν έβγαινε φωνη...Απίστευτο πραγματικά!!!!!!
Τί άλλο να πεις?Τα πάντα είναι λίγα...Μακάρι να μας ξανάρθουν....