Μηνύματα

1

Ερμηνευτές, δημιουργοί, τραγούδια, δίσκοι / Απ: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

« στις: 09/04/05, 11:10 »

Σας ειχα πει για το τραγουδι "ο βασιλιας".
Λοιπόν το έχω.
Όσοι πιστοι, επικονωνηστε για να σας το στειλω....

2

Συναντήσεις / Απ: Συνάντηση Αθήνα. Θησείο 10/4/05

« στις: 07/04/05, 17:53 »

Τελικα σβηστε με απο τη λιστα   
Δεν θα μπορεσω να ερθω.
Την επομενη φορα...
Καλα να περασατε!!!!!

3

Συναντήσεις / Απ: Συνάντηση Αθήνα. Θησείο 10/4/05

« στις: 03/04/05, 20:24 »

Θα προσπαθησω να έρθω και εγώ...
Αλλά να υποσχεθεί η FSL  να παίξει κιθάρα.Γιατί την προηγούμενη φορά που ήμουν δεν μας έκανε την τιμή...

4

Ερμηνευτές, δημιουργοί, τραγούδια, δίσκοι / Απ: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

« στις: 03/04/05, 20:17 »

Σήμερα (και εχτές) είναι ο Θανασάκης  στην Πάτρα!
Καλή μας ακρόαση όσοι πάμε!!!
Άντε απο το καλοκαιρι έχω να τον δω...

Θα έχω απο αυριο και φωτογραφικο υλικό

5

Συναντήσεις / Απ: Συνάντηση στην Αθήνα, 26 ή 27/2

« στις: 22/02/05, 22:42 »

Ευχαριστω Βασιλη ,που με εβγαλες απο τη "δυσκολη" θεση ....
Θα τα πουμε λοιπον στις 12 την Κυριακη!!!

6

Ερμηνευτές, δημιουργοί, τραγούδια, δίσκοι / Απ: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

« στις: 19/02/05, 23:02 »

Εχω την ταινια  "ο βασιλιας", που ειχε την μουσικη επιμελεια ο παπακωνσταντινου και βαζω και βλεπω το τελος της συνεχεια για το τραγουδι που χει...
Το εχετε ακουσει?? ειναι κορυφαιο!!!!!!
Θα προσπαθησω να το απομονοσω....

7

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Ποίηση

« στις: 16/02/05, 16:43 »

Διαβαζω τις τελευταιες μερες ενα βιβλιο με πιοιματα του Arthur Rimbaud το "Μια εποχη στην κολαση"
Πολυ καλο!!!

""Δεν προχωρουμε.Πισω παλι στους παλιους δρομους,φορτωμενους απο'το παθος μου,το παθος οπου φυτρωσε τουτες τις ριζες του πονου στα πλευρα μου απο την εποχη της λογικης-κι ανεβαινει στον ουρανο,με κατακερματιζει,με γυριζει αναποδα,με παρασυρει.
  Η υστατη αγνεια κι η υστατη δειλια.Ειπωθηκε. Να μη φανερωνω τις αδυναμιες μου και τις αηδιες μου στον κοσμο.Εμπρος.Η πορεια ,το φορτιο, η ερημος,οργη και πληξη.
  Σε ποιον να πουληθω;
  Ποιο θηριο να λατρεψω;
  Ποια ιερη εικονα καταπατιεται;
  Ποιες καρδιες να συντριψω;
  Ποια ψεμματα να ασπαστω;
  Σε ποιο αιμα να τσαλαβουτησω;   
  Καλυτερα να μην μπλεξεις με την εξουσια.
  Η αχαιρευτη ζωη, η τελεια αποχτηνωση,-με λιποσαρκο χερι να σηκωσω το καπακι της κασσας,να κατσω , να παω απο ασφυξια"

8

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Ποίηση

« στις: 30/01/05, 13:21 »

25 ΜΑΪΟΥ
Ένα πρωί θ' ανοίξω την πόρτα
και θα βγω στους δρόμους
όπως και χτες.
Και δεν θα συλλογιέμαι παρά
ένα κομμάτι από τον πατέρα
κι ένα κομμάτι από τη θάλασσα
-αυτά που μ' άφησαν-
και την πόλη. Την πόλη που τη σάπισαν.
Και τους φίλους μας που χάθηκαν.
Ένα πρωί θα ανοίξω την πόρτα
ίσα ολόισα στη φωτιά
και θα μπω όπως και χτες
φωνάζοντας "φασίστες!!"
στήνοντας οδοφράγματα και πετώντας πέτρες
μ' ένα κόκκινο λάβαρο
ψηλά να γυαλίζει στον ήλιο.
Θ' ανοίξω την πόρτα
και είναι -όχι πως φοβάμαι-
μα να, θέλω να σου πω, πως δεν πρόλαβα
και πως εσύ πρέπει να μάθεις
να μην κατεβαίνεις στο δρόμο
χωρίς όπλα όπως εγώ
- γιατί εγώ δεν πρόλαβα-
γιατί τότε θα χαθείς όπως και εγώ
"έτσι" "αόριστα"
σπασμένη σε κομματάκια
από θάλασσα, χρόνια παιδικά
και κόκκινα λάβαρα.
Ένα πρωί θ' ανοίξω την πόρτα
και θα χαθώ
με τ΄όνειρο της επανάστασης
μες την απέραντη μοναξιά
των δρόμων που θα καίγονται,
μες την απέραντη μοναξιά
των χάρτινων οδοφραγμάτων
με το χαρακτηρισμό -μην τους πιστέψεις!-
Προβοκάτορας.

Κατερίνα Γώγου

9

Άνθρωπος και ζωή / Re:Ποίηση

« στις: 27/11/04, 10:07 »

Θα συμφωνήσω με τον 4-strings για το "Υπνος" του Καρυωτάκη-είναι από τα αγαπημένα μου.
Ας προσθέσω λοιπόν κι εγώ κάτι....

Ειναι νωρις ακομη μες στον κοσμο αυτον,μ΄ακους
δεν εχουν εξημερωθει τα τερατα, μ΄ακους
το χαμενο μου αιμα και το μυτερο, μ΄ακους
 μαχαιρι
σαν κριαρι που τρεχει μες στους ουρανους
και τως αστρων τους κλωνους τσακιζει, μ΄ακους
ειμ΄εγω,μ΄ακους
σ΄αγαπω ,μ΄ακους
Σε κρατω και σε παω και σου φορω
το λευκο νυγικο της Οφηλιας, μ΄ακους
που μ΄αφηνεις,που πας και ποιος ,μ΄ακους
 σου κρατει το χερι πανω απο τους κατακλυσμους
Οι πελωριες  λιανες και των ηφαιστειων οι λαβες
θα΄ρθει μερα,μ΄ακους
να μας θαψουν κι οι χιλιαδες υστερα χρονοι
λαμπερα θα μας κανουν πατρωματα,μ΄ακους
να γυαλισει επανω τους η απονια, μ΄ακους
των ανθρωπων
και χιλιαδες κομματια να μας ριξρι
στα νερα ενα-ενα,μ ΄ακους
τα πικρα μου βοτσαλα μετρω,μ΄ακους
κι ειναι ο χρονος  μια μεγαλη εκκλησια,μ΄ακους
οπου καποτε οι φιγουρες
των αγιων
βγαζουν δακρυ αληθινο,μ΄ακους

Οι καμπανες ανοιγουν αψηλα,μ΄ακους
ενα περασμα βαθυ να περασω
περιμενουν οι αγγελοι με κερια και νεκρωσιμους ψαλμους
πουθενα δεν παω,μ άκους
ή κανεις ή κι οι δυο μαζι,μ΄ακους
Το λουλουδι αυτο της καταγιδας και,μ΄ακους
της αγαπης
μια για παντα το κοψαμε
και δε γινεται ν΄ανθισει αλλιως,μ΄ακους
σ΄αλλη γη,σ΄αλλο αστερι,μ΄ακους
δεν υπαρχει το χωμα ,δεν υπαρχει ο αερας
που αγγιξαμε,ο ιδιος,μ΄ακους

Και κανεις κηπουρος δεν ευτηχησε σ΄αλλους καιρους

Απο τοσον χειμωνα κι απο τοσους βοριαδες,μ΄ακους
να τιναξει λουλουδι,μονο εμεις,μ΄ακους
μες στη μεση της θαλασσας
απο μονο το θελημα της αγαπης,μάκους
ανεβασαμε ολκληρο το νησι,μ΄ακους
με σπηλιες και με καβους κι ανθισμενους γκρεμους
Ακου,Ακου
ποιος μιλει στα νερα και ποιος κλαιει-ακους?
ποιος γυρευει τον αλλο,ποιος φωναζει-ακους?
Ειμ΄εγω που φωναζω κι ειμ΄εγω που κλαιω,μ ΄ακους
Σ,΄αγαπω,Σ΄αγαπω, μ΄ακους

Οδυσσέασ Ελύτης-Μονόγραμμα