14
« στις: 16/08/06, 22:02 »
Ένας παπάς κι ένας καλόγερος στέκονται στην άκρη του δρόμου κρατώντας ένα πανώ που γράφει:
"Το τέλος είναι κοντά. Αλλάξτε δρόμο πριν να είναι πολύ αργά!"
Περνάει το πρώτο αυτοκίνητο κι ο οδηγός του βγάζει το κεφάλι έξω από το παράθυρο και φωνάζει:
- Τραβάτε σπίτια σας μουρλοπαπάδες, και πατάει γκάζι Δεν περνάνε 5 δευτερόλεπτα και ακούγεται φρενάρισμα και στο τέλος ένα τρομερό τρακάρισμα, οπότε γυρίζει ο παπάς στον καλόγερο και λέει:
- Ρε συ, μήπως θα έπρεπε να γράψουμε καλύτερα:
"Προσοχή, πεσμένη γέφυρα";
---------
Ας λέμε τον φαντάρο φίλο μας Κώστα.
Ο Κώστας μια μέρα ενώ ήταν σκοπιά στην πύλη,παίρνει ένα γράμμα από τον ταχυδρόμο.
Με χαρά αναγνωρίζει
στον φάκελο τον γραφικό χαρακτήρα της κοπέλας του -ας την πούμε Ιωάννα-..
Γεμάτος χαρά ανοίγει το φάκελο,διαβάζει και το χαμόγελό του
παγώνει..(είναι πολύ εύκολο έτσι και αλλιώς να σου παγώσει
το χαμόγελο εκεί πάνω όταν έχει-10)..Να τι διάβασε
"Αγαπημένε μου Κώστα,
Είμαστε μαζί 3 χρόνια.Και το ξέρεις πόσο σε αγαπώ.
Δεν μπορώ να
αντέξω όμως το ότι είσαι μακριά μου.
Για αυτό πήρα την απόφαση να χωρίσουμε.Ετσι
και αλλιώς,σε μερικές στιγμές αδυναμίας,σε απάτησα.
Συγχώρεσέ με,αλλά έτσι είναι καλύτερα και για τους δύο μας..
Σε παρακαλώ να μου στείλεις όποιες φωτογραφίες μου έχεις
Γεια
Ιωάννα"
Μέχρι να τελειώσει η σκοπιά,ο Κώστας έχει καπνίσει
17 1/2 πακέτα και έχει ρίξει το κλάμα της ζωής του.
Τελειώνοντας τη σκοπιά του,και προσπαθώντας να ηρεμήσει,
πάει στο θάλαμο,και
φωνάζει όλες τις σειρές ..
Τους ζητάει να του δώσουν όσες φωτογραφίες μπορούν,από γκόμενες,αδερφές,θείες,μανάδες,γιαγιάδες ,
ξαδέρφες και πάει λέγοντας.
Μαζεύει καμιά 80αριά φωτογραφίες και τις βάζει σε ένα
φάκελο Μετά πάει στο κρεβάτι του και γράφει το εξής γράμμα:
"Αγαπητή
Ιωάννα, Επειδή δεν μπορώ να θυμηθώ ποιά ακριβώς είσαι,
σε παρακαλώ,διάλεξε την δικιά σου φωτογραφία και στείλε τις υπόλοιπες πίσω.
Κώστας"
------------
Η Εύα περπατούσε στους κήπους του Παραδείσου με μια πολύ θλιμμένη έκφραση στο πρόσωπό της. Ξαφνικά, άκουσε τη φωνή του Θεού να τη ρωτάει:
- Τι δεν πάει καλά στη ζωή σου;
Η Εύα απάντησε ότι δεν είχε με ποιον να μιλήσει.
Ο Θεός, που ήθελε να τη βλέπει ευτυχισμένη, είπε ότι μπορούσε να δημιουργήσει έναν σύντροφο για εκείνη, τον οποίο θα ονόμαζε «άντρα».
- Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να μην είσαι μόνη, συνέχισε ο Θεός, αλλά ακόμα κι έτσι δεν υπόσχομαι πολλά, καθώς εσύ έχεις ήδη πάρει τα καλύτερα στοιχεία και δεν πρέπει να πλάσω δύο ίδια πράγματα. Το καινούριο αυτό δημιούργημά μου θα είναι ατελές, θα του λείπει ένα πλευρό. Θα λέει πολλά ψέματα και, όταν αισθάνεται ανασφάλεια, θα φέρεται υπεροπτικά.
- Κανένα προτέρημα;
- Σκέφτομαι. Ίσως, για να μην ανησυχείς για την τροφή, θα είναι πιο επιδέξιο όταν θα χρειάζεται να κυνηγήσει ζώα. Ωστόσο, μην σου προκαλέσει εντύπωση αν θα είσαι αναγκασμένη να ακούς διάφορες ιστορίες για τις ικανότητες και το θάρρος του πριν τα παραδώσει για να φαγωθούν.
- Τουλάχιστον θα σκοτώσει λιγάκι τη μονοτονία αυτού του Παραδείσου, είπε η Εύα.
- Συμφωνώ, θα φέρεται όμως σαν παιδάκι και θα διασκεδάζει με ανοησίες, παραδείγματος χάριν καβγαδίζοντας και κλοτσώντας μια μπάλα.
- Ακόμα κι έτσι θα είναι καλύτερα από το να είμαι μόνη μου όλη μέρα, επέμεινε η Εύα.
Ο Θεός σκέφτηκε και ξανασκέφτηκε και τέλος είπε:
- Εντάξει. Όμως, επειδή εκτός από όλα τα άλλα θα είναι και πολύ ματαιόδοξος, πρέπει να θέσω έναν όρο.
- Και ποιος είναι αυτός;
- Πρέπει να τον αφήσεις να πιστεύει ότι δημιουργήθηκε πρώτος!...