2
« στις: 05/09/02, 13:38 »
"Όταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομα η κραυγή σου
και τρέξεις στην μαμά σου να το πεις
κι εκείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου
θα'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί.
Όταν θ'αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου
και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις
στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου
τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής.
Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε αγγίξεις το κορμί σου
και το 'βρεις τσακισμένο απ'τις πληγές
και γύρω σου κούκλες χλωμές
ανίκανες ν'ακούσουν τη φωνή σου
κι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές."
Π.Σιδηρόπουλος
Αλλά και το "Ανδρείκελα" του Καρυωτάκη που έχουν μελοποιήσει τα Υπόγεια Ρεύματα...
"Σαν να μην ήρθαμε ποτέ σ'αυτήν εδώ τη γη
σαν να μένουμε ακόμα στην ανυπαρξία..."
Όπως και "Βροχή μου" και το "Αν ακούς" από τον Θηβαίο...