Εμφάνιση μηνυμάτων
1
Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Απ: The Dead Eyes Of Youth - Lust
« στις: 06/04/05, 16:20 »
Όντως , το βασανισμένο μας αυτί δεν άντεχε άλλο το κακάρισμα της τελευταίας δεκαετίας , ίσως και περισσότερο (χωρίς να θέλω να υπερβάλλω ) . Σ’ αυτό το διάστημα έψαχνε απεγνωσμένα την μικρή διαφορά στο χώρο της μουσικής , η οποία κατέφθασε την τελευταία στιγμή από το νησί των Φαιάκων , λίγο πριν την ολική μας κώφωση … Ευτυχώς μας πρόλαβε ! Όλοι , θεωρώ αναμφίβολα , είχαμε την ανάγκη να ακούσουμε κάτι ξεχωριστό , σοβαρό και γιατί όχι και διαχρονικό . Εν τούτοις , ως προς το τελευταίο ας είμαστε επιφυλακτικοί . Μπορεί φυσικά οι dead eyes of youth να είναι εν προκειμένου η εξαίρεση . Κανείς ποτέ δεν ξέρει . Πάντως , αν και αδαής σχετικά με το χώρο της μουσικολογίας , έχοντας διαβάσει τις παραπάνω κριτικές , βλέπω ότι οι απόψεις συμπίπτουν .
Η είσοδος των τεσσάρων παιδιών ( d.e.o.y. ), στο χώρο που υπηρετούν με σεβασμό ( ευτυχώς ! ) , έγινε διακριτικά και σεμνά . Αυτό σημαίνει πολλά , ίσως και τίποτα βέβαια . Δεν αντέχεται άλλο αυτός ο υπέρμετρος ενθουσιασμός που δείχνουμε ενίοτε για το κάθε συγκροτηματάκι που εμφανίζεται δια τυμπανοκρουσίας στην ελληνική μουσική σκηνή ως δια μαγείας και οσονούπω να χάνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο . Έλεος δηλαδή ... Λυπηθείτε και μόνο τα αυτιά μας !
Η δουλειά των dead eyes of youth χαρακτηρίζεται από μια ιδιαίτερη ωριμότητα των μελών της . Είναι εμφανές ότι το εν λόγω μουσικό σχήμα εντρύφησε στο τρίπτυχο της επιτυχίας : “ Μελέτη , δουλειά και ταλέντο „ . Οι μελωδίες τους όντως μας παραπέμπουν σε διάφορα γνώριμα συγκροτήματα ( Smashing Pumpkins , The Cure , Pixies κ.τ.λ. ) .Παρόλα αυτά δεν στερούνται προσωπικού ύφους και στυλ . Η μουσική τους είναι χαρακτηριστική και παρουσιάζει καλλιτεχνικό ενδιαφέρον . Με το πρώτο άκουσμα το αυτί δεν τους απορρίπτει , όπως συνήθως συμβαίνει με τα περισσότερα συγκροτήματα εν γένει . Η αλληλοδιαδοχή των tracks , από το πρώτο ως και το τελευταίο , είναι τέτοια ώστε το ενδιαφέρον να διατηρείται αμείωτο μεν , ούτε και σταθερό δε . Εννοώ , ότι τα “ 3 βασικά χρώματα „ για ένα τραγούδι ( στίχοι , μουσική , φωνητικά ) εμφανίζουν ποικιλία στην ένταση και στα νοήματα . Γι΄ αυτό , άλλωστε , και η δουλειά τους δεν είναι μονότονη και κουραστική . Their music goes down well .
Μετά τα 56-λεπτά , μια λέξη ταιριάζει – begreifen . Σημαίνει να καταλαβαίνεις κάτι με όλο σου το σώμα και όλη σου την ψυχή . Δηλαδή , με όλο σου το “ είναι „ και όχι μόνο εγκεφαλικά . Οι d.e.o.y. δείχνουν ότι “ καταλαβαίνουν „ τί είναι μουσική και ότι τη σέβονται . Θα μπορούσε κάλλιστα να τρίζουν τα κόκαλα του Beethoven , αν άκουγε τις τελευταίες νότες του cd . Το ευτυχές είναι , ότι ο Μιάρης και τα παιδιά προνόησαν γι΄ αυτό και το απέφυγαν . Η μουσική μάλλον τους ευγνωμονεί που δεν την βιάσανε και αυτοί όπως και τόσα άλλα ανερχόμενα συγκροτήματα .
Όσον αφορά τους στίχους , δεν είναι κάτι το τετριμμένο , αλλά ούτε και απλοί . Γίνονται , όμως , κατανοητοί , μέχρι κάποιο βαθμό εννοείται , λόγω της κινηματογραφικής εναλλαγής εικόνων με τις οποίες είναι εμπλουτισμένοι . Μιλάμε , επομένως , για μια οπτικοακουστική δουλειά που σε ταξιδεύει στη λαγνεία ( Lust – τίτλος του cd ) με συνοδοιπόρους τη θλίψη , τη μελαγχολία και την απαισιοδοξία .
Εν τούτοις , οι τύποι κάθε άλλο παρά απαισιόδοξοι δε θα πρέπει να είναι . Φαίνεται ότι έχουν προοπτικές και μέλλον αν συνεχίσουν σωστά . Παρεμπιπτόντως το εξώφυλλό τους ίσως χρειαστεί κάποια περαιτέρω βελτίωση ώστε η προσπάθεια τους να είναι κάτι το ολοκληρωμένο .
Η είσοδος των τεσσάρων παιδιών ( d.e.o.y. ), στο χώρο που υπηρετούν με σεβασμό ( ευτυχώς ! ) , έγινε διακριτικά και σεμνά . Αυτό σημαίνει πολλά , ίσως και τίποτα βέβαια . Δεν αντέχεται άλλο αυτός ο υπέρμετρος ενθουσιασμός που δείχνουμε ενίοτε για το κάθε συγκροτηματάκι που εμφανίζεται δια τυμπανοκρουσίας στην ελληνική μουσική σκηνή ως δια μαγείας και οσονούπω να χάνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο . Έλεος δηλαδή ... Λυπηθείτε και μόνο τα αυτιά μας !
Η δουλειά των dead eyes of youth χαρακτηρίζεται από μια ιδιαίτερη ωριμότητα των μελών της . Είναι εμφανές ότι το εν λόγω μουσικό σχήμα εντρύφησε στο τρίπτυχο της επιτυχίας : “ Μελέτη , δουλειά και ταλέντο „ . Οι μελωδίες τους όντως μας παραπέμπουν σε διάφορα γνώριμα συγκροτήματα ( Smashing Pumpkins , The Cure , Pixies κ.τ.λ. ) .Παρόλα αυτά δεν στερούνται προσωπικού ύφους και στυλ . Η μουσική τους είναι χαρακτηριστική και παρουσιάζει καλλιτεχνικό ενδιαφέρον . Με το πρώτο άκουσμα το αυτί δεν τους απορρίπτει , όπως συνήθως συμβαίνει με τα περισσότερα συγκροτήματα εν γένει . Η αλληλοδιαδοχή των tracks , από το πρώτο ως και το τελευταίο , είναι τέτοια ώστε το ενδιαφέρον να διατηρείται αμείωτο μεν , ούτε και σταθερό δε . Εννοώ , ότι τα “ 3 βασικά χρώματα „ για ένα τραγούδι ( στίχοι , μουσική , φωνητικά ) εμφανίζουν ποικιλία στην ένταση και στα νοήματα . Γι΄ αυτό , άλλωστε , και η δουλειά τους δεν είναι μονότονη και κουραστική . Their music goes down well .
Μετά τα 56-λεπτά , μια λέξη ταιριάζει – begreifen . Σημαίνει να καταλαβαίνεις κάτι με όλο σου το σώμα και όλη σου την ψυχή . Δηλαδή , με όλο σου το “ είναι „ και όχι μόνο εγκεφαλικά . Οι d.e.o.y. δείχνουν ότι “ καταλαβαίνουν „ τί είναι μουσική και ότι τη σέβονται . Θα μπορούσε κάλλιστα να τρίζουν τα κόκαλα του Beethoven , αν άκουγε τις τελευταίες νότες του cd . Το ευτυχές είναι , ότι ο Μιάρης και τα παιδιά προνόησαν γι΄ αυτό και το απέφυγαν . Η μουσική μάλλον τους ευγνωμονεί που δεν την βιάσανε και αυτοί όπως και τόσα άλλα ανερχόμενα συγκροτήματα .
Όσον αφορά τους στίχους , δεν είναι κάτι το τετριμμένο , αλλά ούτε και απλοί . Γίνονται , όμως , κατανοητοί , μέχρι κάποιο βαθμό εννοείται , λόγω της κινηματογραφικής εναλλαγής εικόνων με τις οποίες είναι εμπλουτισμένοι . Μιλάμε , επομένως , για μια οπτικοακουστική δουλειά που σε ταξιδεύει στη λαγνεία ( Lust – τίτλος του cd ) με συνοδοιπόρους τη θλίψη , τη μελαγχολία και την απαισιοδοξία .
Εν τούτοις , οι τύποι κάθε άλλο παρά απαισιόδοξοι δε θα πρέπει να είναι . Φαίνεται ότι έχουν προοπτικές και μέλλον αν συνεχίσουν σωστά . Παρεμπιπτόντως το εξώφυλλό τους ίσως χρειαστεί κάποια περαιτέρω βελτίωση ώστε η προσπάθεια τους να είναι κάτι το ολοκληρωμένο .