Τελευταία μηνύματα

Σελίδες: 1 ... 7 8 9 [10]
91
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στσ’ ανεπαλιές του φθινοπώρου!…
« Τελευταίο μήνυμα από kuiper στις 29/10/24, 09:38 »
Στσ’ ανεπαλιές του φθινοπώρου!…

«Τώρα που έμαθα πως ν’ αγαπώ
και στα παιχνίδια της ζωής να ισορροπώ,
τώρα που ξέρω τ’ άστρα να διαβάζω,
τον έρωτα μπορώ να μεταφράζω,
τώρα μου λένε είσαι παρελθόν,
δεν έχεις λόγω στο παρόν.
Σου φτάνουν λένε οι αναμνήσεις,
στσ’ ανεπαλιές του φθινοπώρου να μετρήσεις».

Μα εγώ «Manor» θα χτίσω για το πείσμα αυθαίρετο,
από του χρόνου τα καπρίτσια απροσπέλαστο.
Τα όνειρα μου με γραφές να τ’  αρματώσω
κι’ αν βρω χαμόγελα που χάρισα να σώσω.
Λέω να φτιάξω κήπους κρεμαστούς,
παρτέρια να φυτέψω με λωτούς. 
Βαλεριάνες να’ ναι οι γλάστρες του γεμάτες,
το λιακωτό στρωμένο με φλοκάτες.
Σε κάθε τοίχο μια θυρίδα σιδερένια,
για τα φιλιά της «Αρετούσας» τα μελένια. 
Λέω να χτίσω αυθαίρετο να μείνω το χειμώνα,
τον επερχόμενο να ξεγελάσω, τον τυφώνα.
Στη βαρυχειμωνιά που όπου να’ ναι πλησιάζει,
το τζάκι του φωτιά, να λαμπαδιάζει.
Υδρόμελι να φτιάξω για τα βράδια,
να τη μεθύσω τη ζωή, εξάρες και στα ζάρια.
Λέω «Manor» αυθαίρετο μια νύχτα να σηκώσω,
τις αναμνήσεις, τα χαμόγελα μου να σπιτώσω.
Να ΄χω να λέω κι’ αν ο ήλιος μου θα σβήσει,
πως για τον «φοίνικα» μια σπίθα έχω αφήσει.

γ. χ.
92
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Πες μου σ' αγαπώ!
« Τελευταίο μήνυμα από kuiper στις 25/10/24, 16:34 »

Πες μου σ’ αγαπώ!
( Από τη δεύτερη έκδοση του βιβλίου μου «Δακρυσμένα χαμόγελα»)

Με το χρυσάφι των μαλλιών μου σε χαϊδεύω
κι’ απ’ τα σμαράγδια των ματιών μου σε θωρώ
είμαι μια στάλα που τα θέλω σου αναδεύω
στης φαντασίας σου τον κόσμο «οδοιπορώ».

Ακροβατώντας στον ιστό της σκέψης σου
καταδύομαι στον άναρχο κόσμο των οραμάτων σου.
Σ’ αγαπώ ψιθυρίζω στους ανέμους, στις θύελλες, στις
καταιγίδες κάθε φορά που τα παιχνιδίσματα τους με
φέρνουν κοντά σου.

Το συννεφάκι που στην αγκαλιά του με κρατούσε, εσύ
στον ουράνιο θόλο το σμίλεψες εκείνη την ανοιξιάτικη νύχτα.
Και καθώς το καλέμι της σκέψης σου αυλάκωνε τις νερογραμμές
μου μονολογούσες.
Να μ’ αγαπάς!
Στην κάψα να’ σαι η δροσιά μου,
στην παγωνιά η ζεστασιά μου.

Και από τότε ταξιδεύω…
Ταξιδεύω μέσα στης φαντασίας σου το άπειρο,
στα δάκρυα σου, στο χαμόγελο σου, στον πόνο,
στη χαρά σου, στην πίκρα, στα όνειρα σου.
Και ρωτάς κάθε φορά που ο ουρανός σου συννεφιάζει.
Που είσαι;

Κι’ εγώ σ’ ακούω, θύελλες περνώ και καταιγίδες,
αστροπελέκια και τυφώνες. 
Τα χρυσά τα μαλλιά μου να χαϊδέψεις, τα πράσινα τα μάτια μου να
διαβάσεις, από τα χείλη μου ν’ ακούσεις, σ’ αγαπώ.

Να σου θυμίσω λίγες από τις αμέτρητες φορές που ήρθα κοντά σου.

Στο θερινό το σινεμά δίπλα στο αγιόκλημα σε είχα δει μια αυγουστιάτικη βραδιά
και ήσουν μόνος,
πάλι για μένα έγραφες…
Που να’ σαι τώρα;

Και είπα να σου θυμίσω πως είμαι πάντα κοντά σου.
Το πρόσωπο σου χάιδεψα, ξαφνιάστηκες, κοίταξες τον ουρανό με απορία. 
Θα βρέξει είπες μέσα σου, μα πως, βροχή από ένα λευκό συννεφάκι;
Τότε κατάλαβες, το δροσερό το χάδι δικό μου ήταν, το μαντήλι που με σκούπισες κοίταξες
κι’ ύστερα το φίλησες.
Το δάκρυ σου με συγκίνησε, μα τι θα μπορούσα να κάνω;
Μια σταγόνα της βροχής μονάχα είμαι.

Κυριακή βράδυ, στο ραντεβού δεν πήγες, γιατί;
Δεν φαινόταν πω θα βρέξει κι’ όμως…
Τρίτη θέση στο τρένο, μόνος στο ταξίδι του χρόνου, πάλι για μένα στίχους έγραφες
κι’ εγώ να κρατηθώ στο τζάμι προσπαθούσα.
Λίγο πριν χαθώ με είδες και μου χαμογέλασες, σ’ αγαπώ μου είπες κι’ εγώ χάρηκα
κι’ έγινα ήλιος ανέσπερο φως.

Καλοκαίριασε, κουράστηκες να ρίχνεις τις πέτρες στη θάλασσα μέχρι που τ’ αστροπελέκια
έφεραν σταγόνες βροχής.
Εμένα θυμήθηκες, τη δική σου σταγόνα, τη δική σου σταλαγματιά της βροχής.
Και τότε την νοτισμένη άμμο βάλθηκες να πλάθεις.
Ένα κάστρο για την πριγκίπισσα σου.

Θα είχες πιει δυο ποτηράκια παραπάνω.
Απόκριες ήταν, φαινόσουν χαρούμενος, γλεντούσες τη «μασκαρεμένη» βραδιά
κι’ όμως τ’ αστέρια θωρούσες, ή μήπως τα γκρίζα σύννεφα που ετοιμάζονταν τα δάκρυα
τους ν’ αφήσουν;
Βράχηκες μα δεν σ’ ένοιαζε, είχες εμένα δίπλα σου και με καμάρωνες, όμορφη βραδιά…     
Κουράστηκες από τις κακοτοπιές κι’ είπες να ξαποστάσεις.
Δίπλα στης μοναξιάς σου τ’ ακρογιάλι, την άμμο σκαλίζεις και είσαι μόνος.
Το φθινόπωρο έφτασε και το δάκρυ σου κατηφορίζει αργά για να χαθεί «αμίλητο» στο χώμα.
Με απορία με κοιτάζεις, λες και με θωρείς πρώτη φορά,
θέλω κάτι ακόμα να σου πω μου λες…

Μ’ ένα απ’ τα πέπλα σου χαρά μου μαγικό,
σαν χάδι στο μεθύσι μου απόψε σκέπασε με
κι’ απ’ τη δροσιά σου κέρνα με ποτό νοσταλγικό,
μείνε γλυκό μου όνειρο και αποκοίμισε με.

γ. χ.
93
Δικοί μας αυτοσχεδιασμοί και διασκευές / Απ: Emotional Guitar Solo with the NUX MG-30 Pedalboard!
« Τελευταίο μήνυμα από Stel Andre στις 24/10/24, 12:14 »
Παράθεση από: Απόλλων στις 24/10/24, 12:04
Ωραίο το solo!

Πράγματι η Nux έχει βγάλει πολύ ενδιαφέροντα προϊόντα τα τελευταία χρόνια. Όχι μόνο πεταλιέρες και πετάλια, αλλά και ενισχυτές διαφόρων μεγεθών και εντάσεων, με χαρακτηριστικά που τους καθιστούν ανταγωνιστικούς σε πιο ακριβά προϊόντα, όπως τα Positive Grid Spark. Ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία που έχω αυτή τη στιγμή είναι το Nux Mighty Plug Pro, που είναι ιδανικό για εξάσκηση στο σπίτι χωρίς να ενοχλώ κανέναν και προσφέρει απίστευτη λειτουργικότητα για ένα headphone amp.

Ναι ειναι φανταστικο πραγματικα. Και το μικροτερο αδερφακι του που εστειλαν σε εμενα, ειναι απλα απιστευτο. Φοβερος ηχος για το μποι του και πολυ ωραιο connectivity με Bluetooth και App, που το καθιστα πολυ ευκολο στη χρηση.
94
Δικοί μας αυτοσχεδιασμοί και διασκευές / Απ: Emotional Guitar Solo with the NUX MG-30 Pedalboard!
« Τελευταίο μήνυμα από Απόλλων στις 24/10/24, 12:04 »
Ωραίο το solo!

Πράγματι η Nux έχει βγάλει πολύ ενδιαφέροντα προϊόντα τα τελευταία χρόνια. Όχι μόνο πεταλιέρες και πετάλια, αλλά και ενισχυτές διαφόρων μεγεθών και εντάσεων, με χαρακτηριστικά που τους καθιστούν ανταγωνιστικούς σε πιο ακριβά προϊόντα, όπως τα Positive Grid Spark. Ένα από τα πιο χρήσιμα εργαλεία που έχω αυτή τη στιγμή είναι το Nux Mighty Plug Pro, που είναι ιδανικό για εξάσκηση στο σπίτι χωρίς να ενοχλώ κανέναν και προσφέρει απίστευτη λειτουργικότητα για ένα headphone amp.
95
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μάτια του χθες.
« Τελευταίο μήνυμα από kuiper στις 23/10/24, 11:47 »
Μάτια του χθες. (Στη γυναίκα μου)

Σαν κοιτάζω τα μάτια του χθες
τα ήρεμα μιας θάλασσας κύματα
μοιάζουν της νύχτας παρθένες σκιές
που μου στέλνουν αγάπης μηνύματα.

Λευκά εντελβάις της ψυχής του ανθίσματα
στης ζωής τα λιμάνια αιθέριες μορφές
αγέρωχοι φάροι στου χρόνου τα πείσματα
στα μινόρε των γλάρων αναμνήσεις θολές.

Και είναι τα ίδια των ονείρων στολίδια
που στο βαλς και του τώρα μεθούνε καρδιές
πιο γλυκά στης ζωής τα παιχνίδια
μελαγχολούν, μα ανάβουν ακόμα φωτιές.

Κι' αν περάσαν χειμώνες εκείνα υπάρχουν
στις βεγγέρες του τώρα στενές επαφές
άγονη γραμμή τα καράβια δεν θα ξανάρθουν
μα εγώ έχω για φάρο τα μάτια του χθες.

γ. χ.
96
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Εγώ κι' εσύ γλυκιά ζωή!
« Τελευταίο μήνυμα από kuiper στις 21/10/24, 16:12 »
Εγώ κι' εσύ γλυκιά ζωή!

Ζωγράφιζες την αύρα των ματιών μου
κι' ήταν Δευτέρα ένα κρύο πρωινό
τώρα στο σύθαμπο σε χάνω φως μου
διάτορο το χάδι σου το αυγινό.

Ευαίσθητη, αναρχική πριγκίπισσά μου
θωρούμε γκρίζο τον δικό μας ουρανό
ν' ανηφορίσουμε να με κρατάς αρχόντισσά μου
να φιληθούμε στο μοιραίο δειλινό.

R.
Δε φάνηκες απόψε στα όνειρα μου
γλυκιά ζωή γλυκιά χαρά μου.

Ζάλα αλίμενα απ' του πολέμου την καπνιά
στ' αζήτητα οι ανοιξιάτικες γραφές μας
παιχνίδια ερωτικά αλλοτινά
αρχαίο κώνειο του τώρα ο καφές μας.

Άφωτα μελαγχολικά τα κίτρινα φεγγάρια
και η "φατσύλα" μας κι' αυτή στο τέλος της διαδρομής
διπλές και ντόρτα οι ζαριές στα ζάρια
στα βερεσέδια της παλιάς μας της δραχμής.

R.
Δε φάνηκες απόψε στα όνειρα μου
γλυκιά ζωή, γλυκιά χαρά μου.

Γιάννης Χαρκιολάκης
97
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Δεν τελεώνει μ' έναν έρωτα η ζωή.
« Τελευταίο μήνυμα από kuiper στις 17/10/24, 11:11 »
Δεν τελειώνει μ’ έναν έρωτα η ζωή.

Φύσα βοριά και παίξε μπαλοτιές
για μια αγάπη που την έκανε κομμάτια
φύσα μαΐστρο σβήσε τις φωτιές
που άναψαν δυο καστανά μεγάλα μάτια.

Δεν τελειώνει μ’ ένα ψέμα η ζωή
έχει ο χρόνος ο σοφός βοτάνια     
μ’ ένα του βλέμμα ένα χάδι μια πνοή
σ’ άλλης αγάπης θα περάσεις τα λιμάνια.
 
Άγλυκο είναι ένα κάλπικο φιλί
θα λιώσει η ζάχαρη η άχνη ως το βράδυ
μα είναι όμως η αρχή λίγο πολύ
για κάτι άγνωστο που θα ‘ρθει απ’ το σκοτάδι.

Δεν τελειώνει μ’ έναν έρωτα η ζωή
με μια ζαριά σημαδεμένη
έχει ο καιρός γυρίσματα θα δεις ένα πρωί
στο σ’ αγαπώ της τη ματιά σου κεντημένη.

Γιάννης Χαρκιολάκης
98
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Μες τα βάθη της ψυχής μου
« Τελευταίο μήνυμα από ΧΩΡΙΑΤΗΣ στις 09/10/24, 10:31 »
Μες την κόλαση του λίβα,

έφτιαξε ο Θεός καλύβα

και προσκάλεσε τη νιότη

και τον χρόνο τον προδότη.



Μες την κόλαση του ψύχους,

ζωγραφίζεις άσπρους τοίχους,

με τα χρώματα της μοίρας,

της φωτιάς και της πλημμύρας.



Μες τα βάθη της ψυχής μου,

της υπόγειας φυλακής μου,

στροβιλίζομαι στο χρόνο

και αφουγκράζομαι τον πόνο.

 

Μες την κόλαση του πάθους

και του γήινου του λάθους,

η σιωπή πουλάκι ξένο,

σκεφτικό και γερασμένο.

 

Μες την κόλαση του δρόμου

και του κάλπικου του νόμου,

πάλι ξέφρενα οδηγάω,

ξεψυχώ και τραγουδάω.



Μες τα βάθη της καρδιάς μου,

και της άσβεστης φωτιάς μου,

κάποια μπάντα είναι κρυμμένη

και ροκάρει ευτυχισμένη.
99
Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Piraeus Blues: Moldy Figs
« Τελευταίο μήνυμα από mad_nassos στις 05/10/24, 20:47 »
Το EP Piraeus Blues: Moldy Figs κυκλοφόρησε στις 27 Σεπτεμβρίου από τη Fishbowl.

Ο δίσκος Piraeus Blues: Moldy Figs εξερευνά το σταυροδρόμι ανάμεσα στις βαθιές παραδόσεις του ρεμπέτικου και την ακατέργαστη ψυχή του ακουστικού μπλουζ, συνδυάζοντας αυτές τις δύο πλούσιες παραδόσεις σε ένα σύγχρονο και μοναδικό ήχο.

1) Meliphagous Man Blues (https://youtube.com/watch?v=5bW0P6equHw)
2) Μπασκίνες (βασισμένο στο «Τούτοι οι Μπάτσοι που'ρθαν Τώρα») (https://youtube.com/watch?v=0TVu5VDJ_-c)
3) Καψουρλού (https://youtube.com/watch?v=OMEwRRz06Zc)
4) Confluence Horizons (https://youtube.com/watch?v=_d6_SU0tllc)


Στάθης Ιωάννου: ακουστικές & resonator κιθάρες.
Ιωάννης Σακκέτος: ερμηνεία.
Δήμητρα Μητροπούλου: φωνητικά.
Nassos Conqueso: ερμηνεία.


Μουσική: Nassos Conqueso …εκτός από το «Μπασκίνες», το οποίο είναι βασισμένο στο παραδοσιακό ρεμπέτικο «Τούτοι οι μπάτσοι που ‘ρθαν τώρα», αγνώστου/ων τραγουδοποιού/ών.
Στίχοι, ενορχήστρωση, παραγωγή: Nassos Conqueso.


Οι ηχογραφήσεις έγιναν από τον Στάθη Ιωάννου στα Handystudios, και τον Νάσο Conqueso στο PolyZoid Studio.
Η μίξη έγινε από τον Δημήτρη Δημητριάδη στα Zero Gravity Studios.
Το mastering έγινε από τον Ανέστη Ψαραδάκο στο Athens Mastering.

Ο σχεδιασμός εξώφυλλου έγινε από τον Stefan Stoynov.
Η φωτογράφηση έγινε από τη Δήμητρα Μητροπούλου.

Με το Piraeus Blues: Moldy Figs, οι γραμμές ανάμεσα στο μπλουζ και το ρεμπέτικο θολώνουν, δημιουργώντας μια συγχώνευση που είναι ταυτόχρονα διαχρονική και προοδευτική—μια τολμηρή προσέγγιση σε δύο είδη βουτηγμένα στην παράδοση, αλλά γεμάτα με αναξιοποίητες δυνατότητες.
100
Δικοί μας αυτοσχεδιασμοί και διασκευές / Emotional Guitar Solo with the NUX MG-30 Pedalboard!
« Τελευταίο μήνυμα από Stel Andre στις 29/09/24, 03:54 »
Καλησπερα σε ολους! Προσφατα η γνωστη εταιρια NUX, μου εστειλε μερικα απο τα προιοντα της για να τα δοκιμασω. Εδω λοιπον παιζω με την πεταλιερα MG-30, η οποια στεκεται πολυ αξια για τα χρηματα της. Παιζω με εναν ενισχυτη SLO100 και delay, chorus and reverb στο signal chain. Παρολο που ειναι Soldano και οχι Boogie, Petruccίζει αρκετα.. δεν νομιζετε? Anyway. Ελπιζω να σας αρεσει! <3

https://youtube.com/watch?v=B1nyQrNfwCM?si=yP-XUhjIsGNJOF2B
Σελίδες: 1 ... 7 8 9 [10]