Για κοιτα τι μου θυμισες μικρη μου παπαρουνα
στον καμπο σαν λικνιζεσαι στου ανεμου το ρυθμο.
Παιδι ακομα ημουνα, δροσατη κοπελουδα
και χαζευα στα ανθη σου να βρω το μυστικο
Τα πεταλα σου κοκκινα σαν τα δικα μου χειλη,
θαρρεις το χρωμα της φωτιας πως ειχαμε κι οι δυο
κι οταν τα χερια μου απλωνα στον ουρανο τ' Απριλη
στης ανοιξης την εκρηξη εψαχνα να σε βρω
Ποτε μου ομως δεν εμαθα τι ευθραυστη που εισαι,
πώς στου ανεμου το χορο χανεσαι βιαστικα.
τα κοκκινα σου πεταλα ακομα τ' απαρνεισαι,
μια ανοιξη προσμενοντας να 'ρθει καρτερικα.
