Μη θυμωσεις μα δεν αντεχω
Αλλο απο πισω σου να τρεχω
Και κατα πως εσυ ξυπνας
Να με κρατας, να με πετας
Δεν αντεχω, με πειραζει
Να με τρωει το μαραζι
Να με θες, μακρια να φευγεις
Και την αληθεια ν αποφευγεις
Δεν αντεχω να μετραω
Τις στιγμες να ξεχωριζω
Και τη σουμα σαν κοιταω
Δυο καλες να μην αθροιζω
δεν αντεχω να μ αφηνεις
τελευταιο στο προγραμμα σου
κι στο τελος να με σβηνεις
επειδη στο λεει η μαμα σου!
Κι οταν μ εζωνε το φιδι
Ουτε καν που με θυμωσουν
Μεχρι εδω αντιστεκοσουν
Κι αν θυμωσεις να πιεις ξυδι!
