Υστερα απο προσεκτικο ακουσμα ολων των κομματιων, μπορω να πω πως ο καθε δισκος των Kamelot ( με εξαιρεση τα Eternity και Dominion οπου βρισκουν ακομα το δρομο τους ) ειναι ενα αριστο δειγμα παραγωγης, συνθεσης, τραγουδιου και παικτικης απολαυσης! Γιατι και αυτος ο δισκος να διαφερει?
Καταρχας, ειναι σημαντικο πως ο ηχος της μπαντας μετα το 2000 ( και το live The Expedition μεσα ), εχει εναν συγκεκριμενο ηχο σαν παραγωγη. Αυτο απο τη μια τους κανει "ανοιχτο βιβλιο" για οποιον εχει ακουσει πολυ Kamelot, ομως απο την αλλη ξερεις τι θα ακουσεις. Και ξερεις πως αξιζει να προμηθευτεις το επομενο τους album, αφου εχουν μια σταθερη αποδοση στους τελευταιους 4 δισκους.
Συνθετικα, τα κομματια ειναι λιγο πιο ουδετερα απο το karma και το fourth legancy ( συγνωμη, αλλα το epica δεν το βαζω μεσα στον "ανταγωνισμο". Προκειται για μια δισκαρα και ειναι η αγαπημενη μου απο ολες τις αντιστοιχες metal epic/power μπαντες ), ομως αναδεικνυεται το ταλεντο των μελων με εκπληκτικα σολο, τρομερα riffs και "βαρβατες" ενορχηστρωσεις.
Νομιζω πως ο Κotipelto και ο Roy Khan, ειναι οι καλυτεροι τραγουδιστες σε αυτο το ειδος. Εχουν πολλα κοινα στοιχεια, ομως ο καθενας τους εχει διαφορετικο στυλ και τους κανει ξεχωριστους. Σε αυτο το δισκο ο Roy Khan ειναι πιο ηρεμος, ομως εχοντας ακουσει και παλαιοτερους δισκους τους, πιστευω πως εχει ανετα πολλα "γκαζια". Αποδιδει ομως παρα πολυ ωραια και ολα τα soft κομματια!
Βασικα, το The Black Halo δεν μπορει να χαρακτηριστει ως εξελιξη της μπαντας. Νομιζω πως ΕΙΝΑΙ η μπαντα. Οπως και τα προηγουμενα 4 κομματια. Χωρις να γινονται βαρετοι ή κουραστικοι, ακους αυτο που περιμενες να ακουσεις! Kamelot!!
