Holiday μου, όλα μες στην ζωή δεν είναι?? Χωρίς την ζάχαρη αλλά και το αλάτι τίποτα δεν θα είχε γεύση!!
Αχ! Vertούλη μου, πως να σου εξηγήσω πως συμβιβάζονται ο οίκτος κι η συνήθεια??
Θέλει να σου γράφω μία μέρα ολόκληρη.....
Για να σε βοηθήσω λιγάκι, φτάνει να σκεφτείς πόσοι άνθρωποι γύρω μας μένουνε σε μία σχέση μόνο και μόνο απ' αυτά τα δύο αισθήματα και τίποτα παραπάνω και το πιο δύσκολο, βέβαια, είναι να μπορέσεις να ξεχωρίσεις και να διαχωρίσεις την αγάπη απ' αυτά. Οι περισσότεροι μπερδεύονται... αφήνουν την ζωή τους να περάσει νομίζοντας ότι η λύπηση ή ο οίκτος ή ακόμα κι η συνήθεια είναι αγάπη..... και κάποια στιγμή - αν τύχει - και γίνει η μεγάλη αφύπνιση μέσα τους, είναι τόσο πια δύσκολο να ξεχωρίσουν την αγάπη από τον οίκτο που από συνήθεια και μόνο διαλέγουνε το δεύτερο!!
Αλήθεια ..... που βρίσκεις ότι φάσκω κι αντιφάσκω εδώ???