...

(Φίλτατε kostaskapa ... κάτι μας κρύβεις ... κάτι μας κρύβεις ...

)
Ορίστε λοιπόν ένας αντίλογος .... (που περιορίζεται μόνο στο Ν. Καββαδία ...)
ΣΤΟ ΝΙΚΟ ...
Εκείνο το ταξίδι που χρωστάς στη Σαλονίκη
δε θ' αξιωθείς και πάλι φέτος να το κάνεις
τ' ονείρου σου το Μαραμπού μόνιμα θα το χάνεις
Εγκλωβισμένος στην αιώνια νίκη και στο νοίκι
Τραγούδια του θανατικού έμαθες ν' αποφεύγεις
και μια σειρήνα πράσινη σε έχει υποδουλώσει
ποτέ Μαγυάρος ύπουλα δε σ΄ έχει μαχαιρώσει
και όλα τα ρεσάλτα σου τα κάνεις για να φεύγεις
---Refrain---
Μέσα στο αίμα σου να στάζει Coca Cola
Και την οργή σου να υπομένεις σιωπηλά
Εσένα αυτά τα λόγια του Νικόλα
Δε σε πηγαίνουν πουθενά …
Δε σε πηγαίνουν πουθενά …
Του κάπταιν-Τζίμη το σκαρί πολλά θ΄απέχει μίλια
στην πλώρη η γοργόνα σου χαζά θα λέει λόγια
ποτέ σου δε θα λείψεις χίλια χρόνια
Κι η Εσμεράλδα άγνωστη πληγή σε ξένων χείλια
Με το μοδάτο σου tatoo στον ώμο σου καμάρι
που δεν το θέλουν σήμερα οι φίλοι σου να σβύσεις
- Πόσα ζητάς αυτό το πούσι να ξορκίσεις ;
τώρα που οι ναύτες του βυθού τρομάζουν το φεγγάρι
---Refrain---
Τα σέβη μου επίσης ...
/ nEwBiE
