Μετά από μια μεγάλη απουσία πέντε χρόνων και βάλε από το τελευταίο του άλμπουμ, ο Βαγγέλης Γερμανός επιστρέφει δισκογραφικά με «Το μαγικό νησί», φτιάχνοντας εικόνες με ψαράκια, τρεχούμενα νερά, σπουργιτάκια, μπαμπουίνους, κύματα που χορεύουν, βράχια που κολυμπούν και ότι άλλο παγιδεύει το σύγχρονο νεοέλληνα σ' αυτό που του λείπει, τον έρωτα. Αυτό δεν τραγουδάει άλλωστε για πάνω από είκοσι πέντε χρόνια ο Βαγγέλης Γερμανός;
Δωδέκατος λοιπόν δίσκος του, με δώδεκα νέα στιχουργικά τραγούδια που μας παραπέμπουν σε μια μουσική διαδρομή που ξεκινά από το ύφος που είχαν οι πρώτοι του δίσκοι «Μπαράκια» και «Ερωτικό κούρδισμα», φτάνοντας έως και τους τελευταίους «Ασκήσεις» και «Ελεύθερο χρόνο». Οι ρυθμοί του έχουν απ' όλα: Φλαμένκο, σάμπα, μποσανόβα και ότι άλλο φαντάζεστε για να σας φτιάξει η διάθεση.
Από τα πρώτα ακούσματα μας άρεσε γιατί δεν ξεφεύγει από το γνωστό στυλ του Γερμανού, γιατί πέρα για πέρα είναι αισιόδοξος -αρκετά καταθλιπτικά δισκάκια έχουμε ακούσει τον τελευταίο καιρό- γιατί παρά τις τηλεοπτικές και κινηματογραφικές του εμφανίσεις, ο Γερμανός μουσικά, προτιμά να παίζει τον ρόλο του περιθωριακού τροβαδούρου, κάνοντας Live σε μικρές μουσικές σκηνές, και γιατί μας θυμίζει τις μπουάτ της Πλάκας απ' όπου ξεκίνησε.
Γράφει ο Νίκος Τσιπλάκης στo flash.gr
