Ματιά που εισβάλλει στης ψυχής μου τα κρυμμένα..
Μακριά από δω, μακριά από μένα.. Πού να 'σαι;!..
Λαχτάρα κρυφή, χαρά διστακτική.. Όνειρα παγιδευμένα..
Αρνιέσαι να δεις τα λόγια της σιωπής.. Γιατί φοβάσαι;!..
Απρόσμενη συνήθεια έχεις γίνει για μένα..
Ξαφνικά η μοναξιά παραδωμένη ξεψυχά..
Πονεμένες αναμνήσεις κι αδιέξοδα, όλα πια κατεστραμμένα..
Και ρίγος παγωμένο νιώθω να με διαπερνά..
Ό,τι κι αν κάνεις, ό,τι κι αν πεις, θα 'μαι εδώ..
Όσα κι αν δείξεις, όσα κι αν κρύψεις, θα σ'αγαπώ..
Το μαρτύριο που περνώ, αγαπημένο φυλαχτό το κρατώ..
Και θα ναι ψέμα πόνε μου γλυκέ, να πω πως σε μισώ..