Κρύψε με νύχτα μου, απόψε αγκάλιασε με,
φάντασμα κάνε με, για να περιπλανιέμαι.
Έχασα νύχτα μου, απόψε, την αγάπη,
σε μέρη μακρινά, σε δάση και πελάγη.
Ζωή μου κάνε με, λυκόπουλο σε δάσος,
να τριγυρίζω να την βρω, πάντα με πάθος.
Ζωή μου έχασα, απόψε, την αγάπη,
σε μέρη αλαργινά, σε δάση και πελάγη.
Κάνε με ήλιε μου, πειρατικό καράβι,
μέσα στα πέλαγα, να ψάχνει μια αγάπη.
Έχασα ήλιε μου, απόψε, την αγάπη,
σε μέρη μακρινά, σε δάση και πελάγη.
Κι όταν την βρω, νύχτα αγαπημένη,
λυκόπουλο θεριό θα πάει, να την κουρσέψει,
κι όταν την βρω, ήλιε μου χαμογέλα,
γιατί η ζωή μου δίδαξε, η αγάπη είναι τρέλα.
