Ενοχές
Σαν περάσουν τα χρόνια,
θ' απομείνουν στιγμές,
να θυμίζουν αιώνια,
τις φρικτές σου ενοχές'
Τα σκουλήκια θα τρώνε
το σάπιο κορμί σου
θα χαράζει για σε
την αυγή σκοτεινιά '
σ' ένα βούρκο πηχτό
θα χαθεί η ψυχή σου
κι η καρδιά σου θα ζεί
μοναχά λησμονιά '
οι αγγέλοι διαβόλοι
θα γενούν στη ζωή σου
η ματιά σου τον ύπνο
δε θα βλέπει ποτές'
oι παλιοί σου γνωστοί
θα μισούν τη μορφή σου
και γαλήνη δε θάχεις,
μοναχά ενοχές.
Τη ζωή σου θα ζήσεις
συντροφιά μ' αγωνίες,
με αφόρητες τύψεις
και φρικτές Ερινύες.
