Ο φάρος φέγγει αντίκρυ απ τη στεριά
Το δρόμο μου δείχνει να γυρίσω πίσω..
Σα να μου γνέφουνε τα γύρω τα νησιά
Με σπρώχνει κάτι μέσα μου να λοξοδρομίσω..
Όλη η γη πια δε μου φτάνει να σταθώ
Ο ουρανός ολόκληρος δε φτάνει ν'αγναντέψω..
Τ'άστρα το βράδυ δε μου φτάνουν να κοιτώ
Ζωές παραμυθένιες δε μπορώ πια να πιστέψω..
Ένα τσιγάρο συντροφιά, το χέρι να γεμίσει
Μες στον πυκνό καπνό να χάνονται όλα..
Μέρα ηλιόλουστη να ρθεί, ξανά να μ'ασναστήσει
Κι αν είναι αργά απ το λήθαργο να ξυπνήσω τώρα..
