Ήταν όλα όμορφα τότε,
Θυμάσαι;
Τότε που ταξιδεύαμε αγκαλιά
στα σκοτεινά μονοπάτια της αγάπης
που σαλπάραμε στ' ουρανού τα νερά
με του ήλιου το ολόχρυσο καράβι
Ήταν όλα ήσυχα τότε,
Θυμάσαι;
Όταν ακούγαμε τον μαγικό ήχο των κυμμάτων
Και τ' άστρα σφύριζαν τις μελωδίες του φεγγαριού
Κι όπως κοιτούσαμε των ξωτικών το δάσος
Νεράιδες χόρευαν χορούς ενός παραμυθιού
Ήταν όλα ζωντανά τότε,
Θυμάσαι;
Πριν μαραθεί το κρίνο του έρωτα
Πρίν θαφτεί η αγάπη στο χιόνι
Πρίν χτιστούν αυτά τα πέτρινα τείχη
Πρίν αρχίσει η ζωή να παγώνει
Θυμάσαι;
Αφιερωμένο σ' ένα γλυκό ξωτικό...
