Δισκαρα...ο αγαπημενος μου δiσκος ever...τι να προτοπω? Οτι μου αλλαξε τα μυαλα? Θα ειναι λίγο...Αυτο το αλμπουμ με βοηθησε με την ατμοσφαιρα του και τους στιχους του να ανακαλυψω ενα μεγαλο κομματι του εαυτου μου!!!
Πιο "αντικειμενικα", ειναι ενας progressive/power δισκος με gothic στοιχεια...Μη σκεφτειτε δικασιδια και υπερταχυτητες...ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ...μονο αυτη η λεξη κολλαει γαντι στο αλμπουμ!!! Εγω δεν εχω βρει κατι αντιστοιχο απο αλλη μπαντα! Λιγο Queensryche, κοφτα riffs στις κιθαρες, πληκτρα και αρμονικες δοσεις ορχηστρας και χοροδιας (οχι Nightwish που ειναι τιγκα στα χοροδιακα και, για να μην παρεξηγηθω, οι Νightwish ειναι απο τις μπαντες που θαυμαζω). Αλλα πανω απο ολα...ο Roy Khan κυριοι (κ' κυριες)...η μεγαλυτερη φωνη στο μελωδικο μεταλ, παντα κατα την (οχι και τοσο ταπεινη) γνωμη μου!!! Πολυ μελωδικος, με συναισθημα κ΄δυναμη, τοσο που πραγματικα ολες οι συνθεσεις σε ταξιδευουν!!! Ακους το oμονυμο κομματι καλοκαιριατικα και κρυωνεις!!!
Ακομα, τα γυναικεια φωνητικα ειναι απιστευτα...Το "Τhe Haunting (Somewhere In Time)" ειναι ο υμνος του δισκου!
Αυτα απο εμενα...ακουστε και περιμενω τη γνωμη σας
Υ.Γ. Αν ειστε "κολλημενοι" με In Flames, Dark Tranquillity, Morbid Angel, Arch Enemy, Children Of Bodom και το μυαλο σας δεν παιρνει μελωδικα power κομματια τοτε αφηστε το, δε θα σας κανει αισθηση...
Ψηφοφορία