Ούζο πίνει μα τον πίνει.

[GIORGOS KANLIS]

Μες της πόλης την ασβόλη,
έπεσα πα στο Μανώλη,
μπουχτισμένο,κουρασμένο,
και ολίγο απορρημένο.
#
Κάτσαμε για να τα πούμε,
τα παλιά να θυμηθούμε,
πως περνάει,πως περνάω,
άρχισα να του μιλάω.
#
Τον μιλώ,δεν μου μιλάει,,
πού και πού παραμιλάει,
ούζο πίνει μα το πίνει,
και απάντηση δεν δίνει.
#
Τράκα τρουκ το κομπολόι,
μου θυμίζει μοιρολόι,
μόνιμα αλλού φευγάτος,
ο παλιός μου φιλαράκος.

[pimami]

με ρεμπέτικη διάθεση σίγουρα...
ολίγον κουτσό το μέτρο του σε κάποια σημεία...
χωρίς κάτι εντυπωσιακό στο περιεχόμενό του εν γένει...
νομίζω όπως και η πλειοψηφία όσων δικών σου έχω καταφέρει να διαβάσω...

υποθέτω πως έχεις πιο δυνατό υλικό... όταν το δω θα ξανατοποθετηθώ... και ελπίζω να μην δημοσιευθεί με βολές κατά ριπάς...

τα σέβη μου και συγγνώμη.

[GIORGOS KANLIS]

Δέχομαι τη κριτική σου ! Σ΄ευχαριστώ πολύ !

[Δήμητρα]

Εμένα πάλι μου άρεσε η απλότητα του
γιατί ένα τέτοιο τραγούδι δεν νομίζω να
χρειάζεται υπερβολές...Δυο φίλοι κουρασμένοι
απο τη ζωή που κάθονται να τα πουν...
Μου θύμισες παλιά καλά ελληνικά τραγούδια
Γιώργο μου!Να 'σαι πάντα καλά.

Καλημέρα σου.
Πολλά φιλιά.

[Stergios Kourou]

Σίγουρα έχει λαική διάθεση...
Μου άρέσει η απλότητα του...
(αυτο το "πας", δεν το κάνεις "πα", γιατι χτυπάει άσχημα εκει στον 2ο στίχο;)

[GIORGOS KANLIS]

Φίλε grustichs σα να μηε έχεις άδικο ! Ήδη το διόρθωσα ! Σ΄ευχαριστώ πολύ !

[Ο Νέος Κιθαρωδός]

Όντως θυμίζει παλιό (ελαφρο-) λαϊκό τραγούδι, και αυτό και όλα τα στιχάκια που μας έχεις στείλει. Σαν να ακούω την φωνή του Καλατζή ή του Μητροπάνου (σε πρώιμες ηλικίες) να το τραγουδάνε.

Η λέξη "καταπονημένος" μου χτυπάει λίγο περίεργα, δεν ταιριάζει στο στιλ του τραγουδιού και δεν βγαίνει και στο μέτρο. Άνευ παρεξηγήσεως, θα πρότεινα "μπουχτισμένος" ή κάτι παρόμοιο...

Επίσης, είναι "ούζο πίνει και τον πίνει" (όπως λέει ο τίτλος, δηλ. το ούζο τον πίνει κι αυτόν τελικά, όπως λέμε "το πίνεις ή σε πίνει;"), ή "ούζο πίνει και το πίνει" (δηλ. το ξαναπίνει); Ένα γράμμα μπορεί να αλλάξει το νόημα εντελώς...