Φώναξα πάλι στην αγάπη
έναν καημό,
ένα μικρό παράπονακι
σαν χωρατό,
για μια πληγή και ένα αγκάθι
που ‘χω παλιό,
σημάδι είναι από δάκρυ
και στεναγμό.
Κυρά μου κρατάμε λιγάκι
να σε χαρώ,
για μια στιγμή ένα βραδάκι
να σε κοιτώ,
να κλέψω λίγη απ’ την χαρά σου
να γιατρευτώ,
να κάνεις άνθος το αγκάθι
να σου γελώ,
να κάνεις άνθος το αγκάθι,
να γιατρευτώ.
Φώναξα πάλι στην αγάπη
έναν καημό,
πως με προσπέρασε και εκείνη
σαν χωρατό,
το δάκρυ μου φωτιά που σβήνει
τα σ’ αγαπώ,
κυρά μου λίγο μόνο μείνε
να ζεσταθώ.