Μέσα στα μπαρ της παραζάλης
του αλκοόλ και του καπνού
ακυρωμένος υπόγειος χρόνος
χαμένος πόνος κυλάει παντού
κάτω απ' τα φώτα των συνθημάτων
κρύων σινιάλων της παρακμής
όλοι πεθαίνουμε και ζούμε
μέχρι το χάραμα της γης
μες τα τραγούδια τα δακρυσμένα
μες τα ποτήρια της χαράς
υγρά χαμόγελα σημαδεμένα
κρύβουν τα ίχνη της συμφοράς
χαμένης μνήμης ζεστά φορτία
μας ζεματάνε την ψυχή
τα ξεφορτώνουμε στα μπαρ τα κρύα
μόνο για λίγο ως το πρωί
