Η Πόρτα

[pinelopi]

Απ' τη μισάνοιχτη πόρτα
μπήκε η νύχτα
αφήνοντας έξω τον ήλιο
να καίει ακόμα

Απομένω να κοιτώ
με τη σοβαρότητα ενός ενδοιασμού
το χρόνο να μεταμφιέζεται

Μετά από σένα
αποθάρρυνα όλα τα σύμβολα
του χρόνου
του χώρου
έτσι, περπατώ στον τοίχο
τα βράδια
να ξαναπερπατήσω στα χνάρια μου

Απ' τη μισάνοιχτη πόρτα
μπήκε η θάλασσα
αφήνοντας πίσω την άμμο
να διψάει ακόμα

Δεμένη πισθάγκωνα
ταράζομαι
από υπόγειες δονήσεις

Μετά από σένα
δεν έχω ανάγκη από επιείκεια
του πόνου
του φόβου
από καλή πίστη διεκδικώ
το ανέφικτο
αφού μπορώ να κλάψω κι από μέσα μου

Μετά από σένα
έκλεισα καλά την πόρτα πίσω μου.

[monalizagreen]

                   Μετά από σένα
                   δεν έχω ανάγκη από επιείκεια
                   του πόνου
                   του φόβου
                   από καλή πίστη διεκδικώ
                   το ανέφικτο
                   αφού μπορώ να κλάψω κι από μέσα μου.....

         πόσα πολλά μπορεί να κάνει κανείς από μέσα του...    πόσα.......... .. .. .. .. . .  .  .   .

                             Κατερίνα..... πολλά..πάρα πολλά.....

 

[alex68]

Απ' τη μισάνοιχτη πόρτα
μπήκε η νύχτα
αφήνοντας έξω τον ήλιο
να καίει ακόμα

Απομένω να κοιτώ
με τη σοβαρότητα ενός ενδοιασμού
το χρόνο να μεταμφιέζεται

Μετά από σένα
αποθάρρυνα όλα τα σύμβολα
του χρόνου
του χώρου
έτσι, περπατώ στον τοίχο
τα βράδια
να ξαναπερπατήσω στα χνάρια μου (η γυναικα αραχνη:)

Απ' τη μισάνοιχτη πόρτα
μπήκε η θάλασσα
αφήνοντας πίσω την άμμο
να διψάει ακόμα

Δεμένη πισθάγκωνα
ταράζομαι
από υπόγειες δονήσεις

Μετά από σένα
δεν έχω ανάγκη από επιείκεια
του πόνου
του φόβου
από καλή πίστη διεκδικώ
το ανέφικτο
αφού μπορώ να κλάψω κι από μέσα μου

Μετά από σένα
έκλεισα καλά την πόρτα πίσω μου.

και το κλειδι που το αφησες εεεεεεε?

ασε που υπαρχει και πισω πορτα (κατα τον Στελαρα 2 πορτες εχει η Ζωη)

[pinelopi]

Ευτυχία, όσο γι αυτό που λες ούτε λόγος διαφωνίας.
Απίστευτα πολλά μπορεί να κάνει κανείς από μέσα του,  μέχρι να ζήσει μια δεύτερη ζωή... 

Αλέξανδρε, α) το κλειδί το κατάπιε ένας υπόνομος  , βου) η Ζωή; Ποιά Ζωή; Η γειτόνισσα; Γιατί στην άλλη με μικρό ζ δεν ισχύει το ίδιο ή κι αν ισχύει , την πίσω πόρτα (της διαφυγής συνήθως) μπορεί να κάνεις χρόνια να την ανακαλύψεις.
(Τελικά σ' αρέσει ή δε σ' αρέσει αυτό που έγραψα; Να πετάξω τη σκούφια μου ή να τα πάρω  )

[kuiper]

  Στα νοήματα από τους στίχους σου, μετά από σένα, πορεύτηκα αργά κι' απόψε
Πλατύσκαλα πολλά, ξεκούραστα λουλουδιασμένα σκαλοπάτια.
Καλή σου νύχτα και να είσαι πάντα καλά.

[Stergios Kourou]

Μετά από σένα
δεν έχω ανάγκη από επιείκεια
του πόνου
του φόβου
από καλή πίστη διεκδικώ
το ανέφικτο
αφού μπορώ να κλάψω κι από μέσα μου

Κάποτε είχα πιάσει πάτο! Νόμιζα ότι δεν θα ξαναβρώ τον εαυτό μου...
Αυτό μου θυμισες....

Όπως πάντα φτύνεις κατάμουτρα συναισθήματα!!!

Την καλημέρα μου κι ένα φιλί!

[alex68]

φυσικα και μ αρεσε βρε σε απολαμβανω καθε φορα και γι αυτο σου οφειλω ενα μεγαλο ευχαριστω
μια που ρωτησες, να σε πω, αν και αυριο μπορει να αναιρεσω

η πρωτη στροφη μ αρεκσε πολυ, αρχιζει δυνατα
η δευτερη πεφτει λιγο, μουμοιαζει  λιγο με προλογο μυθιστορηματος
η τριτη δε μου πολυαρεκσε, γιατι βρε αποθαρυνεις τα συμβολα σου ε γιατι??
η τεταρτη ειναι μαζι με την πρωτη οι καλυτερες μου
η πεμπτη φερνει μια κορυφωση!!
η εκτη ειναι ο επιλογος του διηγηματος
και η τελευταια ειναι το κλεισιμο της αυλαιας απο τον αλφρεντ χιτσκοκ (ζωη σε λογου του ,καλος ανθρωπος ητονε)

με λιγα λογια, ενα ολοκληρο βιβλιο μεσα λιγες αραδες
καταπληκτικο

[pinelopi]

Γιάννη, νοητικών μονοπατιών συνοδοιπόρος; Σ' ευχαριστώ 

Στέργιο, κάπως έτσι είναι και - υπερθεματίζοντας - φιλιά πολλά 

Αλέξανδρε, μ' αρέσει η ανάλυσή σου αλλά πιο πολύ απ' όλα η σταθερότητα της άποψής σου !! 
Φιλώ σε αλλοπαρμένε 

[parlats]

Απ' τη μισάνοιχτη πόρτα
μπήκε η νύχτα
αφήνοντας έξω τον ήλιο
να καίει ακόμα

2 διαφορετικοί κόσμοι, μέρα και νύχτα, χαρά και λύπη, ευτυχία και μιζέρια

Απομένω να κοιτώ
με τη σοβαρότητα ενός ενδοιασμού
το χρόνο να μεταμφιέζεται

Αυτό σόρι αλλά δεν το κατάλαβα

Μετά από σένα
αποθάρρυνα όλα τα σύμβολα
του χρόνου
του χώρου
έτσι, περπατώ στον τοίχο
τα βράδια
να ξαναπερπατήσω στα χνάρια μου

Σημάδια ανεξίτηλα από το καθετί που περνάμε στη ζωή μας

Απ' τη μισάνοιχτη πόρτα
μπήκε η θάλασσα
αφήνοντας πίσω την άμμο
να διψάει ακόμα

Εικόνα πολύ δυνατή και πολύ ζωντανή (το 2ο καλύτερο σημείο του ποιήματός σου)

Δεμένη πισθάγκωνα
ταράζομαι
από υπόγειες δονήσεις
Μετά από σένα
δεν έχω ανάγκη από επιείκεια
του πόνου
του φόβου
από καλή πίστη διεκδικώ
το ανέφικτο
αφού μπορώ να κλάψω κι από μέσα μου

Η ζωή τα φέρνει έτσι ώστε να ζούμε δυνατά τις εμπειρίες μας και αν είμαστε σοφοί αρκετά να μαθαίνουμε από αυτές.
Από μέσα μας δεν κλαίμε μόνο, όλα τα αισθήματα, οι σκέψεις πηγάζουν από μέσα μας και καμιά φορά μένουν μόνο εκεί, δεν εξωτερικεύονται

Μετά από σένα
έκλεισα καλά την πόρτα πίσω μου.

Η κορύφωση!! Μια πόρτα χωρίζει 2 κόσμους, 2 ζωές, 2 ψυχές!! Αν τις χωρίζει για καλό ή κακό ο χρόνος θα δείξει, σημασία έχει ότι η πόρτα κλείνει!
(Το καλύτερο για μένα σημείο του ποιήματος, τέλος πολύ δυνατό, ψυχρό και αδηφάγο όπως και η ίδια η ζωή)

Συγχαρητήρια και τα λέω σπανιότατα!

[pinelopi]

Απομένω να κοιτώ
με τη σοβαρότητα ενός ενδοιασμού
το χρόνο να μεταμφιέζεται

Έχει άμεση σύνδεση με το παραπάνω κομμάτι, το αρχικό.
Μπαίνει η νύχτα στο χώρο μου, τον εσωτερικό,  ενώ έξω είναι ακόμα ημέρα, δυο ''πραγματικότητες'', μια ιδιωτική και μια κοινή για όλους. Ο χρόνος μεταμφιέζεται, ντύνεται η  μέρα  νύχτα.
Ελπίζω να έγινε κατανοητό τώρα 

Ευχαριστώ ειλικρινά , όχι για τα σπάνια συγχαρητήριά σου τόσο ( και γι αυτά φυσικά ), όσο για τη διάθεση που είχες να το ''ψάξεις'' αλλά και να ''ανακαλύψεις'' τα νοήματά του. 

[Μαργαρίτα Π.]

Είναι ένα από τα πιο καλογραμμένα ποιήματα που έχω διαβάσει εδώ Κατερίνα! 

[pinelopi]

Μαργαρίτα, σ' ευχαριστώ πολύ ,  μ' έκανες να αισθανθώ λιγάκι αμήχανα με τα λόγια σου 

[Ανδρεας Ν]

Είναι λιτό και απέριττο, κοφτό, μεστό, άμεσο, ζωντανό. Είναι ένα ακόμα δείγμα γραφής σου και είναι γοητευτικό και πολύ ενδιαφέρον όπως κάθε αληθινό ποίημα.

[Ektor_S]

Ποίημα με εξελικτική και αφαιρετική δομή.
Εικόνες που τις βλέπεις. Ήχοι που τους ακούς. Ένταση που την αισθάνεσαι.
Έμπειρο γράψιμο.
   

[anthrakoryxos]

Θεωρώ φοβερή τη δύναμη των στίχων σου και κυρίως:


Μετά από σένα
αποθάρρυνα όλα τα σύμβολα
του χρόνου
του χώρου
έτσι, περπατώ στον τοίχο
τα βράδια
να ξαναπερπατήσω στα χνάρια μου

Θέλει φοβερή δύναμη ακόμη και ν΄ αντικρύσεις πολλές φορές ότι αποτελεί σύμβολο, πόσο μάλλον να τα αποθαρύνεις.

Μετά από σένα
δεν έχω ανάγκη από επιείκεια
του πόνου
του φόβου
από καλή πίστη διεκδικώ
το ανέφικτο
αφού μπορώ να κλάψω κι από μέσα μου

Μετά από σένα
έκλεισα καλά την πόρτα πίσω μου.

Κορύφωση όπως γράφει και κάποιος άλλος και ένδειξη της ''μάταιης'' συνήθως σιγουριάς, που σχεδόν πάντα η ίδια η ζωή μας, κάποια στιγμή καταλύει...
Μπράβο σου!

[Κατερινα_]

Μέσα στους στίχους σου ξανακοιτάζω ξεχασμένες αλήθειες μου και ένα ευχαριστώ είναι πολύ λίγο.
Γράφεις συγκλονιστικά δυνατά.

[(Κωνσταντίνος. Γ)]

Λοιπόν πινελόπη ειλικρινά αυτό που διάβασα είναι ένα πολύ αληθινό Ποίημα
ενα υπαρκτό και πολύ δυνατό συναίσθημα το περίγραψες έτσι όπως θα έπρεπε να ειπωθεί
το είπες έτσι όπως μόνο ένας αληθινός Ποιητής θα μπορούσε να το πεί....
μπράβο σου ρε πινελόπη, ειλικρινά μπράβο σου.

[geni]

Απομένω να κοιτώ
με τη σοβαρότητα ενός ενδοιασμού
το χρόνο να μεταμφιέζεται

Οι φιλοφρονησεις περιττευουν!

Μετά από σένα
αποθάρρυνα όλα τα σύμβολα

Τι να πω?..

Μετά από σένα
δεν έχω ανάγκη από επιείκεια

Πόσο σίγουρη εισαι?
 
από καλή πίστη διεκδικώ
το ανέφικτο
αφού μπορώ να κλάψω κι από μέσα μου


"καλη πιστη":καλη βαση για ν' αδραξεις το ασυλληπτο,πραγματι.Ποιος θα μας πει αν ειναι και η μονη?Αλλωστε, τι σημασια εχει να το μαθουμε?..Η απορια μου ειναι η εμπιστοσυνη ποιο ρολο παιζει?
Ολα αυτα δεν ειναι παρα συνειρμοι της πρωτης αναγνωσης.Ολα αυτα και μια λεξη,να βουϊζει: Απελευθερωση

Γενικα,Υπεροχο.Καταχωρηθηκε ηδη! Να εισαι καλα

[pinelopi]

Πολλά - πολλά ευχαριστώ για την ανάγνωση και για τα σχόλιά σας που είναι πνευματική τροφή !