Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.
Πτώχευσε Χριστέ μου το πνεύμα μου,
της ψυχής μου τις έξεις ημέρωσε,
της καρδιας μου τα πάθη φανέρωσε,
και δέξου Χριστέ μου,
τις κακές της αλαζονείας συνήθειές μου,
να κηδεύσω.
Οίκτιρέ μου και ευσπλαχνίσουμε ,
και νίψε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ,
τον αμφιβλιστοειδή μου χιτώνα
τον άρρωστο.
Μεταμελήθηκα Χριστέ μου και αναγεννήθηκα,
γιατί οι νουθεσίες του όρου σου
εισακούστηκαν.
"Μακαριοι οι πτωχοί τω πνεύματι,
ότι αυτών έστιν
η βασιλεία των ουρανών"
Λυτρώθηκα Χριστέ μου
και η καρδιά μου αλάφρυνε,
κι απ' τον επιθανάτιο ρόγχο
της ψυχής μου
ανένηψα !..
(Φιλοδοξία μου είναι να γράψω ένα ολοκληρωμένο έργο για την επί του όρους ομιλία του Ιησού Χριστού.Το σημερινό μου πόνημα είναι ο 1ος μακαρισμός).