Το έγγραψα το 2000
Για τα ταξίδια του νου, που δύσκολα σε φέρνουν πίσω
για όλα αυτά που ζήταγα και δε μπορώ να αποκτήσω
για κάποια όνειρα μικρά που μου κάναν συντροφιά
για την αγγελική μορφή σου μια μοναχική βραδυά
Για ένα στίχο που έγραψα για σένα
για αυτά που μου έμειναν αποθημένα
Για τις μπαλάντες που θυμίζουν τη ζωή μου
κάποτε την έχασα και τίποτα δε κράτησα μαζί μου
Για μια πρεμιέρα στο έργο της σιωπής σου
μα έπεσε η αυλαία στο όχι της ψυχής σου
και μένω μόνος με τα θηρία να παλεύω
μα φοβάμαι ότι ξέχασα πώς να δραπετεύω.
Για μια ματιά που μ' έκανε δυνατό
για κάποια λόγια που μπορούσα να στα πω
για το λίγο μου που τον ουρανό σου άγγιξε
για το πολύ μου που δυστυχώς δεν άντεξε.
Για ένα δάκρυ που ποτέ δε κύλησε
για τη μοναξιά που ήρθε και μου μίλησε
για αυτά που με λύγισαν και έσπασα
για αυτά που με κρατούσαν μα εγώ τα έκαψα.
Για μια καληνύχτα που θα σου 'λεγα το βράδυ
ήσουνα ο ήλιος, μια ηλιαχτίδα στο σκοτάδι
μα εσύ απομακρύνθηκες και βγήκε συννεφιά
κι αναρωτιέμαι τι έχει μείνει τώρα πια....
