βγαίνεις με το πανεράκι σου, όπως βγαίναν παλιά να μαζέψουν μανιτάρια ξέρω γω... η συγκομιδή σου είναι αξιοζήλευτη, όχι μόνο γιατί είναι πολλά τα μανιτάρια σου και με ποικιλία... απλά γιατί όταν γυρίσεις στο σπίτι ξέρεις τη συνταγή... κι αν το πιάτο που σερβίρεις είναι τα ποιήματά σου, τα μανιτάρια είναι οι λέξεις...
πάντα ζήλευα τον χειρισμό μέτρου και ρίμας που έχεις... μου το θύμισες!
Να σαι καλά Στέργιο!