Αίμα καυτό καίει την πένα μου
φοβάμαι να πω όσα θα γράψω
λάβα που βγαίνει από ηφαίστειο σβηστό.
Κρασί σ' άδειο ποτήρι θα πιω
αγιάτρευτη η δίψα μου θα μείνει
απ' ένα παραμύθι που αρχή δεν έχει
άδοξο τέλος στην πίσω σελίδα σημαίνει.
Ένα χαμόγελο απ' την Μόνα Λίζα θα έχω
όταν θα πω "μια φορά και ένα καιρό"
σε ένα παραμύθι που θα γράψω εγώ
χωρίς χρώματα και χωρίς πρόσωπα
χωρίς νερό και χωρίς αέρα
χωρίς πνοή, χωρίς ζωή
μόνο με μουσική και με μια υποκρισία μαγική.
