Όταν τις νύχτες πέφτουν οι μετεωρίτες και βλέπω την γραμμή που αφήνουν πίσω τους, τότε μου φαίνεται πως έφτιαξες το συμπάν με τα χέρια σου για να μου το χαρίσεις.
Όταν πάνω στο τζάμι μου πέφτουν ρυθμικά οι στάλες της βροχής, τότε μου φαίνεται πως έγραψες το ποιο όμορφο τραγούδι για να μου το τραγουδήσεις.
Όταν τη σκοτεινή σιωπή της θάλασσας σκίζουν τα Φώτα κάποιου καϊκιού, τότε μου φαίνεται πως ταξιδεύεις ποιο μακριά και από τα παραμύθια.
Όταν μες στην ψυχή μου αναβοσβήνουνε δυο στίχοι, τότε νιώθω μι απέραντη χαρά, γιατί μπορώ για σένα γράφοντας,
έτσι μονάχα να σε ευχαριστήσω
