Χρήστο, επειδή τα αυτιά όλων έχουν εθιστεί στα παραμύθια, και επειδή κυκλωθήκαμε από "καλούς" μαντατοφόρους, παραπλανητικά καλούς, χρειαζόμαστε νομίζω, αληθείς αγγελιαφόρους, έστω και αν μας θλίβουν... Τελοσπάντων, είναι ενα πολύ ωραίο ποίημα, όπως και τα υπόλοιπα που έχεις δημοσιεύσει.
Αν θες, μια αποψη, όχι συμβουλή από μενα: Θα ήταν καλύτερο νομίζω να μεσολαβεί ενα μεγαλύτερο χρονικό διαστημα ανάμεσα στην αποστολή των ποιημάτων σου, ώστε και να μην μας κατακλύζεις εμας που πια σε γνωρίσαμε και μας αρέσεις, δηλαδή να μας δίνεις την ευκαιρία να επεξεργαστούμε αυτά που γράφεις και να σχολιάσουμε, και να δώσεις την ευκαιρία στους υπόλοιπους που δεν σε έχουν διαβάσει να το κάνουν. Και πάλι συγνώμη...
Για να επιστρέψω εκεί που ήμουν, πολύ όμορφο ποίημα!