Πόθοι μακρινοί

[Μ.Π]

Αν αρχίσει μια βροχή,
σαν αγρίμι,
πάλι,
στο μαυρο σου φουστάνι θα κρυφτω...

Αν με τυλίξουν σύννεφα,
ενα μωρό που φοβάται τον καθρέφτη,
στην αγκαλιά σου θε να κλειστώ...

Αν φωλιάσω στην ψυχή σου
βαθιά
ωστε να μην υπάρχει αυριο...

                                                                                                    Τίποτα δεν πήγε στραβά...

[VasilisG.J.]

Μετρημένη αισιοδοξία..
Ωραία και τα αλληγορικά σου στηρίγματα.
Μου άρεσε γενικότερα.
Πιστεύεις όμως πως ο άνθρωπος
σήμερα πρέπει να φοβάται ακόμα
και τον εαυτό του(...ένα μωρό που
φοβάται τον καθρεύτη...);;;
Ή απλά φοβάσαι τον δικό σου;;
Και στις δύο περιπτώσεις σε νιώθω.
Εκτός αν υπάρχει κι άλλη..;

[Μ.Π]

Βασίλη, σ'ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου και τα σχόλιά σου!
Όσο για την ερώτηση-αναζήτησή σου, έχω να πω έχει απάντηση, αν την δεις μέσα απο τις συνθήκες που γράφεται το καθετι...
Γενικά απαντώντας, θα σου πω, οτι δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τον εαυτό μας.
Γενικά απαντώντας...

[pinelopi]

Συνοπτική εικόνα της ανάγκης ν' ανήκουμε;
Μια μήτρα η αγάπη;

Όμορφο 

[Μ.Π]

Συνοπτική εικόνα της ανάγκης ν' ανήκουμε;

Κάπως έτσι. Και είναι πιο έντονη όταν όλα έχουν πάρει τον δρόμο τους...
Σε ευχαριστώ πολύ Πηνελόπη.

[x-versous]

Πολύ καλό και αληθινό όλοι κάτι έχουμε για να φοβηθούμε και ακόμα περισσότερο για να κρυφτούμε 

πάλι, στο μαύρο της 
φουστάνι

νομίζω ότι μοιάζουμε πολύ εμείς οι δυο
συνέχισε γέρα και ίσος κάποτε να καταλάβεις ότι πραγματικά

Τίποτα δεν πήγε στραβά...
 

[Μ.Π]

Σε ευχαριστώ πολύ x-versous .
Όσο για το τελευταίο, εχω να πω μόνο οτι εξαρτάται από το πως το βλέπει κανεις...
Αχ, όλα έπρεπε να 'ρθούνε καθώς ήρθαν! που έγραψε και ο Καρυωτάκης.

[x-versous]

Μ.Π  νομίζω πως σε καταλάβα.

[Neikos]

καποτε κρυφτηκα κι εγω σ ενα φουστανι απ κατου
προσεξατε πως κουβαλω δυο ποδια στο κεφαλι!!

ελπιζω να σε ενιωσα φιλε Μ.Π.

[Μ.Π]

Neikos Αν και δεν κατάλαβα ακριβώς το σχόλιο, σε ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες σ'αυτο...

[x-versous]

Neikos Αν και δεν κατάλαβα ακριβώς το σχόλιο, σε ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες σ'αυτο...

Νομίζω ότι εννοεί την γέννηση του 

[Neikos]

Ναι η γεννηση ειναι μια προσεγγιση...πιο αθωα θα ελεγα.
Εννοουσα παντως τις ριζικες αποφασεις.
Οπως ο Μ.Αλεξανδρος μπροστα στον γορδιο δεσμο...
Οτι σε πληγωνει το πληγωνεις και το ξεριζωνεις απο μεσα σου.

[Μ.Π]

Μ'αρεσει η προσέγγισή σου... Δεν το είχα σκεφτεί και έτσι... Βασικά αυτό που δεν είχα καταλάβει ήταν αυτο:

προσεξατε πως κουβαλω δυο ποδια στο κεφαλι!!

Α και λίγο κακό το τελευταίο που έγραψες, αν και μερικές φορές ίσως να αξίζει.