Άλλη μια νύχτα που γυρνώ,
στο σπίτι αργά και ρωτώ,
τον εαυτό μου πάλι,τι έκανε κι απόψε...
Ήθελε τάχα να ερωτευτεί,
ήθελε τάχα να γιατρευτεί,
απ'όλα αυτά,που του φορτώνουν κάθε μέρα...
Μά δεν έχω θάρρος πια για όλα αυτά,
να κρύβομαι πάντα,με μάθαν καλά
και σ'όσους μίλησα απόψε,πούλησα ένα ψέμμα...
Γιατί φοβάμαι πια να το πω,
αυτό το ερ'μο το σ'αγαπώ,
μαχαίρι η αγάπη με πλημμύρισε στο αίμα.
Άλλη μια νύχτα που γυρνώ,
μέσα στο σπίτι σαν αερικό,
και δεν γνωρίζω αν είναι αλήθεια,ή ένα όνειρο.
Κι όλη αυτή η μοναξιά,
που όμως γι'αυτή εγώ έφταιξα,
μ'ενοχές και όρια ,που στον εαυτό μου έβαλα...
Μα δεν έχω θάρρος να φύγω απ'αυτά,
να κρύβομαι πάντα με μάθαν καλά
και σ'όσους μίλησ' απόψε,πούλησα ένα ψέμμα
Γιατί φοβάμαι πια να το πω,
αυτό το έρ'μο το σ'αγαπώ,
μαχαίρι η αγάπη,με πλημμύρισε στο αίμα.
Άλλη μια νύχτα...