Κι ειναι το κεφαλι μου νωθρο,
απο το χθεσινο
γυροβολι.
Τι το'θελα
στα μπαρακια να γυρνω
τα σφηνακια
αμετρητα να πινω...
θες μαυριλες και ενοχες,
τ'ασπρο που σε ντυνει τ'αγνοεις,
σα να'ξερες χρονια πριν
πως θα κατεληγες ετσι!
Χαρα μεγαλη ηταν σαν ηρθες εδω
μα και παλι δεσμιος
στην ιδια καθημερινοτητα
κατω απ'ενα αφεντικο
να υπακους
στο θελημα ενος ποτου!
Και σα βγαιναμε παλια,
τι να το κανεις
ονειροπολος εσυ ονειροπολος
κι ο αλλος μου εαυτος
λιγες νοτες μα μειναν
απλα να περιμενουμε
αλλη μια κι ακομη μια ευκαιρια...
Υ.γ.:Σε ενα φιλαρακι μου που αγαπω πολυ!
