Καλώς σας βρήκα!
Δημοσιεύω ένα στιχούργημά μου, και περιμένω, με αγωνία τις γνώμες σας.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ ΟΝΕΙΡΟ
Θάνατος, μες’ το μυαλό μου, οι αναμνήσεις,
χρόνια τώρα, περιμένω να γυρίσεις,
ν’ αναστήσεις τα’ όνειρο, το σταυρωμένο,
π’ άφησες, στο Γολγοθά μου, καρφωμένο.
Με πονάει η αγάπη, η χαμένη,
άδικα από σένα, καταδικασμένη,
να πονέσει, να ματώσει, να πεθάνει,
πάνω στο σταυρό, μ’ ακάνθινο στεφάνι.
(Ρ)
Κάθε που ζυγώνει Μεγαλοβδομάδα,
βρέχει ο ουρανός μου, και ας είν’ λιακάδα.
Τέτοιες μέρες ήτανε, που είχες φύγει,
ξεχειλίζει η απουσία, και με πνίγει.
Κάθε που ζυγώνουν, του Θεού τα πάθη,
με καρφώνει η θύμηση σου, σαν αγκάθι.
Κάθε που ακούω, πένθιμη καμπάνα,
κλαίει η καρδιά, σαν του Χριστού τη μάνα.
