Σταματης Σπανουδακης....
"Η στιγμή που περνάει και χάνεται...και ο Γιάννης Πάριος"
Ο Σταμάτης Σπανουδάκης παρουσιάζει αποσπάσματα απά τον Αλέξανδρο , το Μαρμαρωμένο Βασιλιά ,την Σμύρνη , τη Θάλασσα , τα Κύματα και άλλα πολλά , ενώ σε μια ιδιαίτερη παρουσία του ο Γιάννης Πάριος , για πρώτη φορά ζωντανά με την ορχήστρα του συνθέτη , ερμηνεύει αγαπημένα τραγούδια όπως : Ξαφνικός έρωτας ,Έφυγες νωρίς , Σήμερα ,Τίποτα δεν περιμένω και βέβαια τα Πέτρινα χρόνια
Συμμετεχουν :
η τραγουδίστρια των "Νυφων" , Ιροντίνα
ο Θεσσαλονικιός Κυριάκος Γκουβέντας στο βιολί
η παιδική χορωδία του Σπυρου Λαμπρου
η μικτή χορωδία της Φλώρινας "Αριστοτελης"
η μεγάλη ορχήστρα του συνθέτη
και Μικτή Ορχήστρα Εγχόρδων
Ειδικές προβολές video και laser show
"..Με χαρά , για πρώτη φορά στην αγαπημένη μου Μακεδονία , θα παίξω πολλά από τα τραγούδια μου , σαν δώρο στους φίλους μου , σ'εμένα , αλλα κυρίως σαν τιμή στον μεγαλύτερο , για μένα , Ελληνα τραγουδιστη , τον Γιάννη Παριο."
Σταμάτης Σπανουδάκης
"Οι στιγμές με τον Σταμάτη δεν περνούν , οι μνήμες και οι ελπίδες βάζουν θεμέλιο για το αύριο. Ο Σταμάτης είναι φως ολόδροσο και μουσικό πάθος. Σ'αυτό το όμορφο λιβάδι των τραγουδιών του , λοιπόν , ταξιδεύω και εγώ με την φωνή μου. Ο Σταμάτης είναι ένα φωτεινό χρώμα που εκτιμώ και αγαπώ."
Γιάννης Πάριος
Εισιτήρια προπωλούνται στα εκδοτήρια της Πλατείας Αριστοτέλους , στο Metropolis και στον Ιανό.
Τιμές σε ευρώ : 35 VIP ,30, 25, 15(φοιτητικό)
Περισσότερες πληροφορίες:
Στο πλαίσιο των μ’ Δημητρίων την Τρίτη 25 Οκτωβρίου, στις 21.00 στο κλειστό γήπεδο (μπάσκετ) του ΠΑΟΚ, διοργανώνεται μεγάλη συναυλία του Σταμάτη Σπανουδάκη με τίτλο "Η στιγμή που περνάει και χάνεται ... και ο Γιάννης Πάριος" και τη συμμετοχή 90 συντελεστών, προβολές βίντεο και φωτισμούς λέιζερ. Ο συνθέτης θα παρουσιάσει αποσπάσματα από τον Αλέξανδρο, τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά, την Σμύρνη, τη Θάλασσα, τα Κύματα και άλλα πολλά, ενώ σε μια ιδιαίτερη παρουσία του ο Γιάννης Πάριος, για πρώτη φορά ζωντανά με την ορχήστρα του Στ. Σπανουδάκη, θα τραγουδήσει αγαπημένα τραγούδια όπως: Ξαφνικός έρωτας, Έφυγες νωρίς, Σήμερα, Τίποτα δεν περιμένω και βέβαια τα Πέτρινα χρόνια. Ακόμα, μαζί τους, η τραγουδίστρια των "Νυφών", Ιροντίνα, ό Θεσσαλονικιός Κυριάκος Γκουβέντας στο βιολί, η παιδική χορωδία του Σπύρου Λάμπρου, η μικτή χορωδία τής Φλώρινας "Αριστοτέλης", η μεγάλη ορχήστρα του συνθέτη, με σολίστ τους: Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη στο βιολί, Μιχάλη Πορφύρη στο τσέλο, Μιχάλη Aνδρονίκου στο κλαρίνο και Στέλιο Πετράκη στην πολίτικη λύρα όπως και Μικτή Ορχήστρα Εγχόρδων. Ειδικά προσαρμοσμένες video οθόνες, θα προβάλλουν εικόνες και λόγια προετοιμασμένα από τον Σταμάτη Σπανουδάκη συνοδευτικά των κομματιών, ενώ ένα παράλληλο laser show από το Λονδίνο, θα αγκαλιάζει ερμηνευτές και κοινό σε σημεία κλειδιά της συναυλίας. Χαρακτηρίζοντας την ιδιαίτερη αυτή μουσική του παρουσία στη Θεσσαλονίκη, ο Σταμάτης Σπανουδάκης υπογραμμίζει: «Το ότι δεν κάνω συχνά συναυλίες, με «αναγκάζει» να παίζω λίγο απ’ όλες τις μουσικές μου, ικανοποιώντας έτσι τους ακροατές μου και ίσως τελικά κι' εμένα. Έτσι, κάθε συναυλία γίνεται μία ανακεφαλαίωση τού «ως εδώ» και μία γλυκιά απορία για το «παραπέρα». Για δέκα τουλάχιστον χρόνια, από αυτό το "ως εδώ", λείπαν εντελώς, τα τραγούδια μου, για πολλούς λόγους, που δεν είναι όμως του παρόντος σημειώματος. Με χαρά λοιπόν, για πρώτη φορά, στην αγαπημένη μου Μακεδονία, θα παίξω πολλά από αυτά τα τραγούδια, σαν δώρο σ' εσάς, σ' εμένα, αλλά κυρίως σαν τιμή, στον μεγαλύτερο, για μένα, Έλληνα τραγουδιστή, τον Γιάννη Πάριο.» Ενώ ο Γιάννης Πάριος επισημαίνει ότι: «Οι στιγμές με τον Σταμάτη δεν περνούν, οι μνήμες και οι ελπίδες βάζουν θεμέλιο για το αύριο. Ο Σταμάτης είναι φως ολόδροσο και μουσικό πάθος. Σ’αυτό το όμορφο λιβάδι των τραγουδιών του, λοιπόν, ταξιδεύω και εγώ, με την φωνή μου. Ο Σταμάτης είναι ένα φωτεινό χρώμα που εκτιμώ και αγαπώ.» Ο Σταμάτης Σπανουδάκης, ακολουθεί, χρόνια τώρα, έναν τελείως προσωπικό δρόμο ό οποίος αποδεικνύεται, από τον χρόνο αλλά και τον κόσμο, σωστός. Έχει συνεργαστεί με τις μεγαλύτερες φωνές του ελληνικού τραγουδιού, φανερώνοντας την «άλλη πλευρά» τους, γράφοντας ό ίδιος στίχους και μουσική για πολλά τραγούδια που τραγουδήσαμε κι’ ακόμα τραγουδάμε. Με την μουσική του για τον κινηματογράφο, από την πρώτη του ταινία το 1974, μέχρι την πρόσφατη του το 2005, τις «Νύφες», αποδεικνύει ότι η μουσική για τον κινηματογράφο ακόμα και μετά την προβολή, μπορεί να σ’ ακολουθεί και να γίνεται κομμάτι απ’ την ζωή σου, ενώ με τις θρησκευτικές δουλειές του, έδωσε μία άλλη διάσταση της σύγχρονης βυζαντινής μουσικής, που συντροφεύει και γαληνεύει πολλές «Μεγάλες εβδομάδες» της ζωής. Αγκαλιάζει με τη μουσική του την ιστορία και τους αγώνες, και με την στάση του στα καλλιτεχνικά και κοινωνικά πράγματα της χώρας φαίνεται να πορεύεται αγνοώντας τις «σειρήνες» της ευκολίας και της υποταγής.
