Ως ποτε;
Ως πότε θα αντιγράφω στίχους άλλων;
Ως πότε θα ζηλεύω την ταραχή τους;
Ως πότε θα λέω πως θα δω τον ήλιο στην αυγή
μα θ' αποκοιμιέμαι στο σκοτάδι;
Κι ως πότε ακόμα θα υποκρίνομαι πως τον είδα;...
Ως πότε θα παλεύω να πιστέψω
ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει μ' ένα τραγούδι
που ποτέ μου δεν τραγούδησα, δεν ζωγράφησα τους στίχους του στους τοίχους των Μεγάλων;
Ώς πότε θα λαχταρώ για ένα δάκρυ
να μου θυμίσει πως ακόμα η ψυχή μου ζεί, ζητάει,
τρέχει, παλεύει με την λογική για να με φτάσει;
Ως πότε, Κύριε, θα αντιγράφω στίχους άλλων
που σαν τρελή ζηλεύω,
ως πότε θα ποθώ λίγες νότες ζωής και στην δική μου πένα;.....
