Κάποιοι σκαρφίστηκαν να πάρουν τα αστέρια
στρατάρχες τριγυρνούν μες της κιθάρας στέκια
Κλαίει απόψε η νυχτιά και φόρεσε τα μαύρα
Πόνε σε ράγισε η καρδιά ,πάγωσε η λαύρα.
Χωρίς την λάμψη την παλιά ,χωρίς να έχει φώτα
Πάω τυφλός μέσα να μπω ,κλειστή είναι η πόρτα.
Οι στίχοι γίναν έναστροι ουρανοί ,φεγγάρια μες στο στέκι
Αλίμονο σε μένα τον φτωχό παρηγοριά δεν έχει.
Παρακαλώ ,δωροδοκώ να πάρω ένα άστρο
Να δω πως είμαι πριν χαθώ άρχοντας μες το κάστρο.
Μα φτωχός φαντάρος της σκηνής ,άλλοθι δεν έχω
Κι από τα άστρα τα πολλά έτη πολλά απέχω.
