"μαθημα κιθαρας"

[alex68]

καλησπέρααααααααα
έπειτα από μακρά απουσία δικής μου - άλλα και της μούσας
σας χαιρετώ μ ένα μη επεξεργασμένο πόνημα που χρήζει βοήθειας
(ότι προαιρείστε)

Μάθημα κιθάρας

Μάθημα πρώτο θεέ μου ανηφόρα
Σε έξι γραμμές τελευταίες και πρώτες
γραμμές οριζόντιες παράλληλες όλες
τρεκλίζοντας πίνουν και φτύνουνε νότες
νότες δραπέτες από άσπρες κόλλες
σε δρόμο που μοιάζει με κατηφόρα
στη μαύρη οπή της σαν αναστενάζει
καθώς μια τρίλια τον τόνο ανεβάζει
Μάθημα δεύτερο που ονομάζει
αποπλανήσεις χορδών από σάρκες
στα κάθετα τάστα ακουμπά τα σιαμαία
δείκτη μικρό των ορίων  οι άκρες
παράμεσος μέσος και τα δυο μεσαία
ενώ ο αντίχειρας τα  κρυφό- κοιτάζει
κάπως σαν να ζηλεύει χυδαία
Μάθημα τρίτο .....................



ελπίζω οι ντομάτες να μην είναι μεταλλαγμένες διότι ακρίβηναν τελευταίως

[papous]

Έξυπνο.

Πρόταση μετατροπής:
"νότες δραπέτες από άσπρες κόλλες
σε δρόμο που μοιάζει με κατηφόρα
στη μαύρη οπή της σαν αναστενάζει"

νότες επαίτες, φθαρμένες σόλες
κυλάνε στων δρόμων την κατηφόρα
η οπή της αβύσσου τις καλωπίζει...

[alex68]

καλημέρα σύντεκνε

προτάσεις και μετατροπες φίλων που λογαριάζεις
ειναι παππου αποδεκτές , συνέχεια όμως δε βάζεις (στο πημα )

[alexandra*]

Μάθημα τρίτο κι παλμοί ανεβαίνουν
Στο στηθός ακουμπά
Κοντα τη καρδια συντονιζει
Τα δαχτυλα του παίκτη σχηματιζει
Παντα δειλα, μια μελωδια ξεπροβαλλει
Παλλονται οι χορδες, βαριά ουσια
Ειναι ο ηχος της σιωπης σε ουτοπια
Κρυφα μου μιλα, με υπνωτιζει
Μαθημα τεταρτο, τι αγωνια
Χαραχτηκαν αραγε στο μυαλο
οι συγχωρδιες στα τάστα σωρο
Αραδιασαν οι νοτες σε τρελο χορο
και βλεπω στο χαρτι σημαδια απο μελανι
ξερω πρεπει να σκεφτω
με την κιθαρα να τα πω
Εφτασα στο μαθημα το τελευταιο
συντροφο απεκτησα και ηταν μοιραιο
να αγαπησω τοσο εναν ηχο
που απ' την μνημη δεν θα σβησω
νοιωθουν μισα τα χερια σαν λειπει
κομματι του εαυτου
με ψυχη και κορμι αηδονιου

οριστε να συμβαλλω και γω με τους ταπεινους μου στιχους, μετετρεψε τους οπως θελεις!

[alex68]

γεια σου Αλεξ του απεναντι φυλου
παρε μια της ωρας φρεσκοψημενη

να σουνα ζυμη σπιτικια στο φουρνο φουσκωμενη
και γω μυζηθρα που γενει καλτσουνι ανημενει χοχοχοχο
 
όλα τα μαθήματα αποδεκτά μεν βιάζεσαι να τα τελειώσεις δε

Μάθημα εκ παρέκλισης, ποτέ δεν θα τελειώσουν
ετούτα τα μαθήματα πρωτού οι σόλες λιωσουν
σαν εραστές παλιών καιρών με έτη φορτωμένα
ραγίσματα κι αρθριτιδες θε ναναι προικισμένα
με ξεμαλλιάρες τις χορδές σκουληκιασμένα ξύλα
με κοκκαλιάρικες αφές απ τις καρδιάς τα φύλλα...

[alexandra*]

Αγαπητε συνωνοματε, ειπα τα μαθηματα να σιωπησω
να αφησω να εννοηθει, ο καιρός πως εχει περασει
να γραψω το μαθημα το τελευταιο και να κλεισω
αν και γνωριζω πως την κιθαρα ο παικτης δεν θα αφησει
χρονιαα με τα χρονια, το μαθημα ποτε δεν τελειωνει
και μενει παντα πιστος σε μια αγαπη μελωδικη
με μερακι και καλο σκοπο

[amfenster]

Δε βοηθάω, απαντάω

Κιθαρισμούς εβάλθηκες να μάθεις να σκαρώνεις
Μα, τι νομίζεις; Έπειτα απ’ αυτό θα καμαρώνεις;
Δεν τελειώνει βρε κουτέ το μάθημα ετούτο
Είτε μαθαίνεις μπαγλαμά, κιθάρα ή λαούτο
είτε μαθαίνεις πώς να ζεις είτε πώς να πεθαίνεις
μικρή ’ναι τούτη η ζωή και δεν τα προλαβαίνεις
Πάψε λοιπόν να μας ρωτάς, να ψάχνεις, να λυπάσαι
σοφός κι αν γίνεις φουκαρά, άμαθος πάντα θα ’σαι.