Κουράστηκα

[γεροντας]

Κουρασμένη η πόλη
συναντά το σκοτάδι.
Ανάβουν τα φώτα
κυνηγούν την σκιά τους.
Συναντούν το φεγγάρι
της ζωής φτιάχνουν μια ρότα.
Εσύ κλέβεις το χρόνο
στο σπίτι κλειστή είναι η πόρτα.
Καθισμένος στη σκάλα
μετράς και σφυρίζεις.
Τα αστέρια σου κάνουν  παρέα
εσύ τη πλάτη γυρίζεις.
Στην ασχήμια που νιώθεις
σε μια πόλη πνιγμένη.
Μια ζωή που κοιμάται
στο καιάδα ριγμένη.

Κουρασμένη ανάσα
στο χώμα αίμα σου φτύνει
Εσύ κλείνεις τα μάτια
η μοναξιά σου σε πνίγει.
Χτυπάς ένα κάδο,
περιμένεις να ακούσεις
μια φωνή να σε βρίσει.
Έτσι πάλι θα νιώσεις
πως δεν είσαι μονάχος
στο σκοτάδι της πόλης
θα σου φύγει το άγχος.

Κουρασμένα τα πόδια
κύκλους κάναν στο βράδυ
Ήρθε το φως της ημέρας
να σου κλείσει το μάτι.
Η πόλη ξανά ανασαίνει
μ΄ ανθρώπους γεμίζει
Μα εσύ κουρασμένος
 η ψυχής σου έχει κλείσει
Εκεί έχουν σβήσει
Μια για πάντα τα φώτα
Έτσι μένεις μονάχος
όπως ήσουνα πρώτα.
Δεν έχει πλέον ουσία
ποιοι θα είναι κοντά σου
Στη τελευταία σου βόλτα
που ναι βόλτα θανάτου.

Έτσι πάντα συμβαίνει
με τη μνήμη καλή μου
Σε ξεχνούν την ημέρα
Σε ξεχνούν και το βράδυ
Σε θυμούνται καλή μου
στου θανάτου την πάλη
΄΄Να  ΄μαι καλά εκεί πάνω’’
΄΄Να ΄στε καλά να με θυμάστε’’
Τα παιδιά μου λυπούνται
που θα ζουν μοναχά τους
Μα την πλάτη σα ζούσα
είχαν όλοι γυρίσει.
Στη ζεστή τη φωλιά τους
τα αυγά τους κλωσούσαν
Τι κι αν χτύπαγα έξω
και φωτιά είχα πάρει.
Στη δικιά τους γωνία
ωτασπίδες φορούσαν.

Κουρασμένη η πόλη
Κουρασμένη πλατεία
Κουρασμένες ανάσες
Κουρασμένη η σκιά μου
στήνει χορό στη γωνία
Μια καρδιά σταματάει
Να χτυπά , να μιλάει
Είναι μεγάλος ο φόβος
Μην τυχόν και ξυπνήσω
πάλι μόνος στη πόλη
πάλι μόνος να  ζήσω.
Κουράστηκα…






.

[Βραζίλης]

Κουραστικό ποίημα... 

Όμως καταλαβαίνω... είναι κάποιες στιγμές που μας παίρνει από κάτω, και δεν βρίσκουμε νόημα στην ζωή. Μήπως όμως ψάχνουμε το νόημα της ζωής στηριζόμενοι σε ανθρώπους και πράγματα; Μήπως το νόημα είναι μέσα μας; Μήπως από την στιγμή που θα συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε ανεξάρτητες οντότητες (δηλαδή μόνοι) θα μπορέσουμε να βοηθηθούμε και να βοηθήσουμε; Η γνώση είναι δύναμη, η αυτογνωσία είναι υπερδύναμη.

[γεροντας]

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου ...Ολα ειναι μέσα μας... Η ψυχή μας είναι  ο μοχλός αναζήτησης λύσεων και ανανεώσημη πηγη ενέργειας είναι η ανταπόκριση που θα βρεί.
Κουραστικά γραφόμενα...ελα μου ντε..όντως ...βγήκε η κούραση απο μια προσπάθεια που με οδήγησε στο συμπέρασμα των γραφόμενων σου.Εαν κάποιος δεν βοηθήσει τον εαυτό του να τον γνωρίσει να τον αποδεχτεί και να προχωρήσει στη ζωή ότι και να σου δώσουν οι αλλοι ειναι μάταιο.
Οπως λές ΄΄το νόημα είναι μέσα μας ΄΄

[papous]

Εξαιρετικά ανάλαφρος .....κουρασμένος!

Η εσωτερική μας διάθεση δεν εξαρτάται βέβαια από την συμπεριφορά των άλλων αλλά από την δική μας απέναντι στους άλλους. Σε κάθε περίπτωση ο περίγυρος είναι απαραίτητος για την εσωτερική ανάταση, και ο σαρκασμός είναι απαραίτητος διότι μας το θυμίζει.

Την ευχή σου, Γέροντα!

[γεροντας]

ενας γέροντας να δώσει την ευχή του σε παππού?
οκ. την ευχή μου να χεις!!
Αυτή σου ευχεται το ανθρώπινο αισθημα που πηγάζει μέσα απο την διαρκή αναζήτηση για αξίες  που εχουν αραχνιαστεί στην ματαιοδοξία της εποχής μας (και όχι μόνο) ,το αίσθημα του δίνω μια σταγόνα ανάσας που με περισσεύει (κι ας μην περισσεύει) σ αυτόν που η ζωή καλώς ή κακώς δεν του δωσε την ψυχική δύναμη να παλέψει την μοναξιά , την απόρριψη και όλα τα καλούδια της κοινωνίας μας, να είναι μέσα σου δυνατό ,επικαιρο και ετοιμοπόλεμο.
Εχεις το χάρισμα να βλέπεις πίσω απο τον τοίχο ,πίσω απο τις λέξεις ,αυτό σου δίνει το πλεονέκτημα αλλα και την ευθύνη να στοχοποιείς καλύτερα και να προσφέρεις αυτό που χρειάζεται  σε ολους οσους γράφουν ,με οποιο τρόπο γράφουν και για οποιοδήποτε λόγο γράφουν.
Καλη σου μέρα παππού με την ΕΥΧΗ του ανωθεν .