Απόψε γι’ άλλη μια φορά σε ονειρεύτηκα,
Να χορεύεις και να αγγίζεις τη φωτιά.
Στη θύμηση σου ξανά να που μπερδεύτηκα,
Και ο πόνος συνεχίζει ακόμη να χτυπά.
Μη με κοιτάς όταν χορεύεις σ’ ουρανούς,
Οι κινήσεις σου έχουν την αίσθηση της λήθης.
Χορεύεις σ’ αυτούς τους αναστεναγμούς,
Στο παράπονο μιας μικροπαντρεμένης νύφης.
Πάνω σε απαλά σύννεφα άπλωσε το σώμα,
Και την ψυχή σου άσε τώρα ελεύθερη να ταξιδεύει.
Άφησε τους αγγέλους εκεί να ρίξουν χώμα,
Να φτιάξουν δρόμο ώστε να συνεχίσει να παλεύει.
Ο χορός σου μοιάζει με τις κινήσεις του αέρα,
Γύρω σου οι ελπίδες όπως είναι σε αυτόν τα φύλλα.
Μικρό ξωτικό δίνει το σκοπό με μια φλογέρα,
Καθώς η Αφροδίτη και ο Αδάμ θα γεύονται τα μήλα.
