Θα σας πάω στο μακρινό 1985.Εγώ είμαι 15 χρονών και ακούω σχεδόν αποκλειστικά metal και classic rock.Πάμε να δούμε το διήμερο live Rock in Athens στο Καλλιμάρμαρο,όπου παίζουνε οι εξής :Τhe Clash,The Cure,Nina Hagen,Talk Talk,Depeche Mode,The Stranglers,Culture Club(...!!!),και κάτι Γάλλοι ονόματι Telephone.Μόνο όποιος είδε τους Cure μπορεί να με καταλάβει...
Τι θυμήθηκες τώρα...
Εγώ ήμουν 17 τότε και είχα κουβαληθεί από τα Γιάννενα όπου έμενα (και μένω) για να δω το
πρώτο πραγματικά σημαντικό φεστιβάλ ροκ στην Ελλάδα που έγινε ποτέ.
Αν υπάρχουν αντίθετες απόψεις για το παραπάνω θα χαρώ να τις συζητήσουμε 
Αυτά ήταν τα ακούσματά μου τότε: Cure, Clash, Depeche Mode, κλπ. (εκτός από τους Culture Club...). Πράγματι οι Cure ήταν μια κλάση παραπάνω από όλους τους άλλους, παρ' όλο που η σημαδιακή εμφάνιση ήταν αυτή των Clash (ενός από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα στο χώρο του νεο-ροκ/πανκ κατά τη γνώμη μου) γιατί ήταν αν δεν κάνω λάθος η τελευταία τους με πλήρη σύνθεση.
Αλήθεια ήταν κανείς άλλος από το forum εκεί;
Λοιπόν σχετικά με την ερώτηση. Οι παρέες μου ήταν αυτές που με έκαναν να αλλάξω μουσικές προτιμήσεις!
Η πρώτη μου επαφή με τη μουσική πέρα από αυτά που έπαιζε το "ράδιο", ήταν το 1980. Ας μην σας πω τι έπαιζε το "ράδιο" το 1980. Απλώς να υπενθυμίσω ότι υπήρχαν
μόνο κρατικοί σταθμοί.
Τότε ο πατέρας μου, μου αγόρασε 2 δίσκους: Το Wall των Pink Floyd και μια συλλογή των Rolling Stones το Made In The Shade (με Brown Sugar, It's Only Rock 'n' Roll, Angie, κλπ.). Από τότε η "μουσική" έγινε η μία και μοναδική σύντροφος στη ζωή μου που δεν θα χωρίσουμε ποτέ
Άρχισα να καταβροχθίζω τα πάντα. Στην αρχή σε κλασσικές ροκ φόρμες: Led Zeppelin, Doors, Jethro Tull, κλπ. Μετά "αγρίεψα" λίγο (Black Sabbath, Iron Maiden, Judas Priest). Γι' αυτό "ευθύνεται" ο Δημήτρης που μας έβαλε στην μέταλ φάση.
Η σημαντικότερη αλλαγή έγινε γύρω στο 1983 όταν άλλαξα σχολείο και παρέες. Τότε γνώρισα μπάντες όπως οι Cure, οι Bauhaus, οι Clash, η Siouxsie, οι Simple Minds, οι U2 (ναι!!! υπάρχουν από τότε...), κλπ. Ε, από τότε δεν "μετακόμισα" ξανά μουσικά, προφανώς γιατί αυτά ήταν που γούσταρα πραγματικά και μέχρι σήμερα ακούω αυτό που λέγεται "ανεξάρτητο ροκ".
Θεωρώ πολύ σημαντικές κάποιες φάσεις στη ζωή μου όπου χωρίς να αποχωρίζομαι τα αγαπημένα μου ακούσματα έκανα "βουτιές" και σε διαφορετικά είδη. Μία από αυτές ήταν στη soul των '60s και '70s της την οποία θεωρώ σπουδαία μουσική.
Φυσικά έχω ακούσει (και ακούω) ποπ, ελληνική έντεχνη, κλπ.
Μετά από 28 χρόνια μπορώ να πω ότι ελάχιστα από τα ακούσματα που είχα στη διαδρομή αυτή απορρίπτω. Η καλή μουσική είναι μία. Αυτή που αρέσει σε μας!
