Είναι αλήθεια [(ή) όνειρο ζω]
Σε στάχτες από κεραυνό
Χαράζω τη μορφή σου
Σε όνειρο που κυβερνώ
Είμαι κι εγώ μαζί σου
Είσαι της μέρας οδηγός
Χαμόγελο μου δίνεις
Της νύχτας άνεμος ψυχρός
με δένεις και με λύνεις
κομμάτια έγινα πολλά
στη γη και στον αέρα
για να ‘σαι πάντοτε καλά
να ζεις την κάθε μέρα
μου είπαν πως θα πληγωθώ
άμα δε σε κερδίσω
μου φτάνει που σε αγαπώ
χαλάλι αν θα μεθύσω
θα είμαι εκεί όταν γελάς
θα ‘μαι κι όταν δακρύζεις
για να σ’ ακούω να μιλάς
τα όνειρα σα χτίζεις
μα αν υπάρχω εγώ σ’ αυτά
εικόνες που θα βρούμε
να σου τα κάμω αληθινά
εμείς μαζί να ζούμε
