Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ
Η ψωροκώσταινα μ' ένα δαδί στο χέρι
Χτύπαγε - βραδάκι - πόρτες
Μην έρθει μέρα, μην ζυγώσει μεσημέρι
Μην την δουν κι απορήσουν!
Ωχρή, πίσω απο σύρτες/
Με φόβο την πλάτη, μη της γυρίσουν.
Ο λόγος σπατάλη στη ρετσινιά
Σπατάλη στο τίποτα
Σε χέρια φονιά
Ο λόγος νωθρός στη σιωπή
Νωθρός στη κάλμα
Δούλος στη ντροπή!
Ο λόγος της φέσωσε την εμπιστοσύνη
Ζητιάνα έγινε, τώρα τι απομένει;
Στόλισε την κόρη της, δεν ένιωσε ευθύνη...
Τώρα απλώνει πτωχεία!
Ωρύεται! Άνθρωπο και Πόλεμο υφαίνει.
"Φάγανε το Φιλότιμο" αντήχησε στα ηχεία/
Φωνασκιά παιδιών:
"Αν είσαι προβοκάτορας
Εμείς τροπαιοφόροι"!
Ο λόγος σπατάλη στη ρετσινιά
Σπατάλη στο τίποτα
Σε χέρια φονιά
Ο λόγος νωθρός στη σιωπή
Νωθρός στη κάλμα
Δούλος στη ντροπή!
