Τις Συμπληγάδες τότε πέρασες,
Και στάθηκες λίγο στην άκρη.
Και τώρα που λιγάκι γέρασες,
Λάβωσες του Κύκλωπα το μάτι.
Παιχνίδι του φόβου έπαιξες,
Του τρομαγμένου βασιλιά σου.
Και την Κίρκη μακριά έδιωξες,
Άλλη ζητώντας στην αγκαλιά σου.
Ξέχνα πως τον κόσμο γύρισες,
Και πως μπλέχτηκες σε γρίφους,
Αγριολούλουδα τότε μύρισες,
Μα σαν να μπέρδεψες τους μύθους.
Του πολυμήχανου του Οδυσσέα
Θέλησες απίστευτα να μοιάσεις.
Και τους Αργοναύτες μοιραία
Προσπάθησες να τους φτάσεις.
Να που το ασήμαντο λάθος σου
Άλλαξε όλη τη γνωστή μυθολογία…
Και να δεις το μοιραίο πάθος σου
Θα γράψει απ’ την αρχή την ιστορία…
Την Πηνελόπη για γυναίκα ζήτησες
Αρχόντισσα στο ξακουστό παλάτι,
Τη Μήδεια από απατημένη γύρισες
Σε ερωμένη στην γνωστή Ιθάκη…
Με το μπέρδεμά σου πολύ γέλασες,
Μα πρόσεχε μην ξεχάσεις κάτι…
Τους μύθους ασυλλόγιστα πέρασες
Και τώρα θα έλθει και το δάκρυ…
Ότι μπέρδεψες δυο μύθους δεν σου φτάνει,
Πας να ανακατέψεις και τους Ατρείδες.
Σε λίγο θα μας πεις να τριγυρίζουν στη Μάνη
Πως τον Ιάσονα και τρεις Φαίακες είδες.
Ξέχνα πως τον κόσμο γύρισες,
Και πως μπλέχτηκες σε γρίφους,
Αγριολούλουδα τότε μύρισες,
Μα σαν να μπέρδεψες τους μύθους…