Σούρουπο βγήκες με το κόκκινο φουστάνι
απέναντί σου μιά σκιά που σκαρφαλώνει
Άγγελος είναι, το κλεφτρόνι παριστάνει
κάτι να δει, και να την στήσει την αγχόνη
Μετά από μήνες το φιλί σου έχει πάθος
ήρθες και φέξαν ομορφιά ξανά οι ρούγες,
κάτι σαν γδούπος που ακούγεται στο βάθος
είναι του Αγγέλου το κορμί, χωρίς φτερούγες.
Τα μπλέ σου μάτια υποσχέσεις μου μοιράζουν,
λεν: «με φιλιά θα ζωγραφίσω στο κορμί σου».
κλεφτρόνια κάτω απ’ την μαρκίζα αλαλάζουν
«Πάει ο χαφιές ο Αγγελικός του Παραδείσου»
Σούρουπο βγήκες με πλησίασες με νάζι,
μου λες για σένανε ποτέ δεν ήμουν κάποιος
κάποιους ρωτώ γιατί ο Άγγελος σφαδάζει
μου λεν: «Ο κόσμος των Αγγέλων είναι σάπιος»
Ήρθαν τον πήραν για το ουράνιό του μνήμα,
αυτόν τον κόσμο των Αγγέλων τον χαρίζω.
Πάμε γλυκιά μου στην δική μας παντομίμα
ν’ αργοπεθαίνω στο φιλί, κι όταν σε αγγίζω.
25.01.09
