Δεν τεμαχίζεται η αγάπη σου ‘χα πει
να ‘σαι δικιά μου, μόνος να ‘μαι σαν τον λύκο,
να ‘χω καθρέφτη το φιλί σου κι αστραπή
κι εγώ καρδιά μου μια ζωή να σου ανήκω
Έμαθα που είπες όταν ήσουν στο νησί
πως διαμελίζεις τις νυχτιές το σ’ αγαπώ σου
ότι σε μένανε ανήκεις η μισή
κι σ’ ένα ξένο ουρανό το υπόλοιπό σου
Η μοιρασιά μοιάζει βαθειά χαραματιά
που τη ζωή στα δυό καρδιά μου την διπλώνει
και το διπλό το σ’ αγαπώ είναι φωτιά
που ένας αγέρας πανικού τριγύρω απλώνει
Μα είσαι πιασμένη σε παγίδα άλλου ματιού
κι ενώ σε είχα της καρδούλας μου βασίλειο
τη ζεστασιά μου στην μεριά του κρεβατιού
την νοικιάζεις, μόνη αν είσαι, σε άλλον ήλιο
18.08.08
