Είμαι αλλού μου είχες πει μια Κυριακή
και τα όνειρά μου είχες σβήσει σε μια νύχτα.
Τώρα μου λές πως μου χρωστάς μία ζωή,
πως είναι άδικο να μείνω με την πίκρα
Για μένα ήσουν κάποτε η ζωή
μα τη ζωή μου εγώ ξανα δεν θα στη δώσω
γιατί με πόνεσες πολύ, ας είναι αδεια η ψυχή
όχι αγάπη μου δεν θα στην ξαναδώσω
Οι λέξεις σου με κάρφωναν εκείνη τη βραδιά
εντάξει σου 'χα πει, καν' ότι θέλεις
Τώρα μετάνοιωσες, τώρα που άδειασες
ζητάς εμένα πίσω μα να ξέρεις....
Για μένα ήσουν κάποτε η ζωή...
