Θα γράφω τα τραγούδια μου εγώ
Κι ας μη γυρεύεις πια να τα διαβάσεις
Θα στήνω παραμύθια στο σωρό
Να’χεις να βρεις σαν θα περάσεις
Θα ψάξω μια εποχή να βρω
Που να χωράμε μέσα όλοι
Κι εγώ, κι εσύ και το θεριό
Να γίνουμε χαρούμενοι όλοι
Ένα πρωί χωρίς βροχή που θα ξυπνώ
Θα κάτσω οκλαδόν στο μπαλκόνι
Να στείλω μήνυμα καπνού φανταχτερό
Με του τσιγάρου μου την κόκκινη κόγχη
Στον ουρανό που αισθάνθηκα
Το μήνυμα θα δεις, σίγουρο είναι
Κι όλα ως τώρα τ’ άδικα
Θα εξατμιστούν, βέβαιη είμαι.